رجعت
Jump to navigation
Jump to search
Arabic
[edit]Etymology 1
[edit]Verb
[edit]- first-person singular past active of رَجَعَ (rajaʕa)
Verb
[edit]Verb
[edit]Verb
[edit]Etymology 2
[edit]Verb
[edit]رَجَّعْتُ • (rajjaʕtu) (form II)
- first-person singular past active of رَجَّعَ (rajjaʕa)
Verb
[edit]رُجِّعْتُ • (rujjiʕtu) (form II)
- first-person singular past passive of رَجَّعَ (rajjaʕa)
Verb
[edit]رَجَّعْتَ • (rajjaʕta) (form II)
Verb
[edit]رُجِّعْتَ • (rujjiʕta) (form II)
Verb
[edit]رَجَّعْتِ • (rajjaʕti) (form II)
Verb
[edit]رُجِّعْتِ • (rujjiʕti) (form II)
Verb
[edit]رَجَّعَتْ • (rajjaʕat) (form II)
Verb
[edit]رُجِّعَتْ • (rujjiʕat) (form II)
Ottoman Turkish
[edit]Etymology
[edit]Noun
[edit]رجعت • (ricat)
Descendants
[edit]- Turkish: ricat
Further reading
[edit]- Avery, Robert et al., editors (2013), “ricat”, in The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
- Kélékian, Diran (1911) “رجعت”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, pages 616–617