भरीमन्
Jump to navigation
Jump to search
Sanskrit
[edit]Etymology
[edit]From भृ (bhṛ), from Proto-Indo-European *bʰer- (“to bear, carry”).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]भरीमन् • (bhárīman) stem, n (root भृ)
Declension
[edit]Neuter an-stem declension of भरीमन् (bhárīman) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | भरीम bhárīma |
भरीम्णी / भरीमणी bhárīmṇī / bhárīmaṇī |
भरीमाणि / भरीम¹ / भरीमा¹ bhárīmāṇi / bhárīma¹ / bhárīmā¹ |
Vocative | भरीमन् / भरीम bhárīman / bhárīma |
भरीम्णी / भरीमणी bhárīmṇī / bhárīmaṇī |
भरीमाणि / भरीम¹ / भरीमा¹ bhárīmāṇi / bhárīma¹ / bhárīmā¹ |
Accusative | भरीम bhárīma |
भरीम्णी / भरीमणी bhárīmṇī / bhárīmaṇī |
भरीमाणि / भरीम¹ / भरीमा¹ bhárīmāṇi / bhárīma¹ / bhárīmā¹ |
Instrumental | भरीम्णा bhárīmṇā |
भरीमभ्याम् bhárīmabhyām |
भरीमभिः bhárīmabhiḥ |
Dative | भरीम्णे bhárīmṇe |
भरीमभ्याम् bhárīmabhyām |
भरीमभ्यः bhárīmabhyaḥ |
Ablative | भरीम्णः bhárīmṇaḥ |
भरीमभ्याम् bhárīmabhyām |
भरीमभ्यः bhárīmabhyaḥ |
Genitive | भरीम्णः bhárīmṇaḥ |
भरीम्णोः bhárīmṇoḥ |
भरीम्णाम् bhárīmṇām |
Locative | भरीम्णि / भरीमणि / भरीमन्¹ bhárīmṇi / bhárīmaṇi / bhárīman¹ |
भरीम्णोः bhárīmṇoḥ |
भरीमसु bhárīmasu |
Notes |
|