űrutazás

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

űr (space) +‎ utazás (travel)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈyːrutɒzaːʃ]
  • Hyphenation: űr‧uta‧zás

Noun[edit]

űrutazás (plural űrutazások)

  1. space travel, space flight

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative űrutazás űrutazások
accusative űrutazást űrutazásokat
dative űrutazásnak űrutazásoknak
instrumental űrutazással űrutazásokkal
causal-final űrutazásért űrutazásokért
translative űrutazássá űrutazásokká
terminative űrutazásig űrutazásokig
essive-formal űrutazásként űrutazásokként
essive-modal
inessive űrutazásban űrutazásokban
superessive űrutazáson űrutazásokon
adessive űrutazásnál űrutazásoknál
illative űrutazásba űrutazásokba
sublative űrutazásra űrutazásokra
allative űrutazáshoz űrutazásokhoz
elative űrutazásból űrutazásokból
delative űrutazásról űrutazásokról
ablative űrutazástól űrutazásoktól
non-attributive
possessive - singular
űrutazásé űrutazásoké
non-attributive
possessive - plural
űrutazáséi űrutazásokéi
Possessive forms of űrutazás
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. űrutazásom űrutazásaim
2nd person sing. űrutazásod űrutazásaid
3rd person sing. űrutazása űrutazásai
1st person plural űrutazásunk űrutazásaink
2nd person plural űrutazásotok űrutazásaitok
3rd person plural űrutazásuk űrutazásaik