εγκαθιδρύω

See also: ἐγκαθιδρύω

Greek

Etymology

Semantic loan from French ériger from Ancient Greek ἐγκᾰθιδρῡ́ω (“erect, set up in”). Morphologically, from εν- (εγ-) (“in-”) +‎ κατα- (-καθ-) (“fully”) +‎ ιδρύω (“found”).

Pronunciation

• IPA^(key): /eŋ.ɡa.θiˈðri.o/
• Hyphenation: ε‧γκα‧θι‧δρύ‧ω
• Old Hyphenation: εγ‧κα‧θι‧δρύ‧ω

Verb

εγκαθιδρύω • (egkathidrýo) (past εγκαθίδρυσα, passive εγκαθιδρύομαι)

1. to establish, put into effect, set up
2. (of political systems) to install, bring into force

   Εγκαθιδρύθηκε δικτατορικό καθεστώς.

   Egkathidrýthike diktatorikó kathestós.

   A dictatorial regime was installed.

Conjugation

εγκαθιδρύω   εγκαθιδρύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	εγκαθιδρύω	εγκαθιδρύσω	εγκαθιδρύομαι	εγκαθιδρυθώ
2 sg	εγκαθιδρύεις	εγκαθιδρύσεις	εγκαθιδρύεσαι	εγκαθιδρυθείς
3 sg	εγκαθιδρύει	εγκαθιδρύσει	εγκαθιδρύεται	εγκαθιδρυθεί
1 pl	εγκαθιδρύουμε, [‑ομε]	εγκαθιδρύσουμε, [‑ομε]	εγκαθιδρυόμαστε	εγκαθιδρυθούμε
2 pl	εγκαθιδρύετε	εγκαθιδρύσετε	εγκαθιδρύεστε, εγκαθιδρυόσαστε	εγκαθιδρυθείτε
3 pl	εγκαθιδρύουν(ε)	εγκαθιδρύσουν(ε)	εγκαθιδρύονται	εγκαθιδρυθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	εγκαθίδρυα	εγκαθίδρυσα	εγκαθιδρυόμουν(α)	εγκαθιδρύθηκα
2 sg	εγκαθίδρυες	εγκαθίδρυσες	εγκαθιδρυόσουν(α)	εγκαθιδρύθηκες
3 sg	εγκαθίδρυε	εγκαθίδρυσε	εγκαθιδρυόταν(ε)	εγκαθιδρύθηκε
1 pl	εγκαθιδρύαμε	εγκαθιδρύσαμε	εγκαθιδρυόμασταν, (‑όμαστε)	εγκαθιδρυθήκαμε
2 pl	εγκαθιδρύατε	εγκαθιδρύσατε	εγκαθιδρυόσασταν, (‑όσαστε)	εγκαθιδρυθήκατε
3 pl	εγκαθίδρυαν, εγκαθιδρύαν(ε)	εγκαθίδρυσαν, εγκαθιδρύσαν(ε)	εγκαθιδρύονταν, (εγκαθιδρυόντουσαν)	εγκαθιδρύθηκαν, εγκαθιδρυθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα εγκαθιδρύω ➤	θα εγκαθιδρύσω ➤	θα εγκαθιδρύομαι ➤	θα εγκαθιδρυθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα εγκαθιδρύεις, …	θα εγκαθιδρύσεις, …	θα εγκαθιδρύεσαι, …	θα εγκαθιδρυθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … εγκαθιδρύσει		έχω, έχεις, … εγκαθιδρυθεί   είμαι, είσαι, … εγκαθιδρυμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … εγκαθιδρύσει		είχα, είχες, … εγκαθιδρυθεί   ήμουν, ήσουν, … εγκαθιδρυμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … εγκαθιδρύσει		θα έχω, θα έχεις, … εγκαθιδρυθεί   θα είμαι, θα είσαι, … εγκαθιδρυμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	εγκαθίδρυε	εγκαθίδρυσε	—	εγκαθιδρύσου
2 pl	εγκαθιδρύετε	εγκαθιδρύστε	εγκαθιδρύεστε	εγκαθιδρυθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	εγκαθιδρύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας εγκαθιδρύσει ➤		εγκαθιδρυμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	εγκαθιδρύσει		εγκαθιδρυθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ακαθίδρυτος (akathídrytos, “not established”)
• εγκαθίδρυση f (egkathídrysi, “establishing”)
• επανιδρύω (epanidrýo, “refound”)
• ίδρυμα n (ídryma, “foundation”)
• καθίδρυμα n (kathídryma, “prestigious institution”)
• and see: ιδρύω (idrýo, “found”)