злучнік

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Belarusian[edit]

Etymology[edit]

злучыць (zlučycʹ) +‎ -нік (-nik).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈzɫut͡ʂnʲik]
  • Audio(file)

Noun[edit]

злу́чнік • (zlúčnik) m inan (genitive злу́чніка, nominative plural злу́чнікі, genitive plural злу́чнікаў)

  1. (grammar) conjunction

Declension[edit]

Declension of злу́чнік (inan velar masc-form accent-a)
singular plural
nominative злу́чнік
zlúčnik 		злу́чнікі
zlúčniki
genitive злу́чніка
zlúčnika 		злу́чнікаў
zlúčnikaŭ
dative злу́чніку
zlúčniku 		злу́чнікам
zlúčnikam
accusative злу́чнік
zlúčnik 		злу́чнікі
zlúčniki
instrumental злу́чнікам
zlúčnikam 		злу́чнікамі
zlúčnikami
locative злу́чніку
zlúčniku 		злу́чніках
zlúčnikax
count form — злу́чнікі1
zlúčniki1

1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.

References[edit]

  • “злучнік” in Belarusian–Russian dictionaries and Belarusian dictionaries at slounik.org
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=злучнік&oldid=59855617"