прозаичен

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Bulgarian[edit]

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

прозаи́чен (prozaíčen) (adverb прозаи́чно)

  1. prosaic (characterized by features of prose)
  2. prosaic, humdrum, earthbound (lacking emotion and imagination; overly plain)
    • 1983, Щурците (lyrics and music), “За спомен от щурците”:
      Казват, че без любовта прозаичен бил света.
      Kazvat, če bez ljubovta prozaičen bil sveta.
      They say the world is prosaic without love.

Declension[edit]

References[edit]

  • прозаичен”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
  • прозаичен”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010

Russian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [prəzɐˈit͡ɕɪn]

Adjective[edit]

прозаи́чен (prozaíčen)

  1. short masculine singular of прозаи́чный (prozaíčnyj)