радостен

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Bulgarian[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Church Slavonic радостьнъ (radostĭnŭ), from Proto-Slavic *radostьnъ. By surface analysis, ра́дост (rádost) +‎ -ен (-en).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈradostɛn]
  • Syllabification(key): ра‧до‧стен
  • Hyphenation(key): ра‧дос‧тен

Adjective[edit]

ра́достен (rádosten) (adverb ра́достно)

  1. joyful, joyous

Declension[edit]

Related terms[edit]

References[edit]

  • радостен”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Sofia: Bulgarian Academy of Sciences, 2014
  • радостен”, in Речник на българския език [Dictionary of the Bulgarian Language] (in Bulgarian), Chitanka, 2010
  • Racheva, M., Todorov, T. A., editors (2002), “радост; радостен”, in Български етимологичен речник [Bulgarian Etymological Dictionary] (in Bulgarian), volumes 6 (пỳскам – словàр²), Sofia: Prof. Marin Drinov Pubg. House, →ISBN, page 145

Russian[edit]

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

ра́достен (rádosten)

  1. short masculine singular of ра́достный (rádostnyj)