хөөн

Kalmyk

Etymology

From Written Oirat ᡍᡆᡕᡅᠨᡆ (xoyino), cognate with Mongolian хойно (xojno).

Pronunciation

• IPA^(key): /χøːˈnə/

Adverb

хөөн • (xöön)

1. after

Tuvan

Etymology

From Classical Mongolian ᠬᠥᠭ (kög, “harmony”). Cognate with Mongolian хөг (xög).

Pronunciation

• IPA^(key): /xøːn/

Noun

хөөн • (xöön) (definite accusative хөөннү, plural хөөннер)

1. harmony, tuning
2. (figuratively) interest, intention
3. (+ verb) Indicates inclination or desire to do something, especially when in negation.

   Мээң ырлаар турам хөңнүм чогул. ― Meeñ ırlaar turam xöñnüm çogul. ― I don't feel like singing.

Declension

Declension of хөөн
Nominative	хөөн xöön
Accusative	хөөннү xöönnü
	Singular	Plural
Nominative	хөөн xöön	хөөннер xöönner
Genitive	хөөннүң xöönnüñ	хөөннерниң xöönnerniñ
Accusative	хөөннү xöönnü	хөөннерни xöönnerni
Dative	хөөнге xöönge	хөөннерге xöönnerge
Locative	хөөнде xöönde	хөөннерде xöönnerde
Ablative	хөөнден xöönden	хөөннерден xöönnerden
Prolative I	хөөнже xöönje	хөөннерже xöönnerje
Prolative II	хөөндүве xööndüve	хөөннердүве xöönnerdüve

First person singular possessive forms of хөөн
Nominative	хөөнүм xöönüm
Accusative	хөөнүмнү xöönümnü
	Singular	Plural
Nominative	хөөнүм xöönüm	хөөннерим xöönnerim
Genitive	хөөнүмнүң xöönümnüñ	хөөннеримниң xöönnerimniñ
Accusative	хөөнүмнү xöönümnü	хөөннеримни xöönnerimni
Dative	хөөнүмге xöönümge	хөөннеримге xöönnerimge
Locative	хөөнүмде xöönümde	хөөннеримде xöönnerimde
Ablative	хөөнүмден xöönümden	хөөннеримден xöönnerimden
Prolative I	хөөнүмже xöönümje	хөөннеримже xöönnerimje
Prolative II	хөөнүмдүве xöönümdüve	хөөннеримдүве xöönnerimdüve