խակ

Armenian

Etymology

From Old Armenian խակ (xak).

Pronunciation

• Audio (Eastern Armenian):

  (file)

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /χɑk/, [χɑk]
• (Western Armenian) IPA^(key): /χɑɡ/, [χɑɡ]

Adjective

խակ • (xak) (superlative ամենախակ)

1. unripe
2. (figuratively, of a person) unfledged, callow, young; immature, childish, puerile
3. (figuratively, of thought) unsophisticated, simple, unrefined

Declension

nominalized, i-type (Eastern Armenian)
	singular	plural
nominative	խակ (xak)	խակեր (xaker)
dative	խակի (xaki)	խակերի (xakeri)
ablative	խակից (xakicʻ)	խակերից (xakericʻ)
instrumental	խակով (xakov)	խակերով (xakerov)
locative	խակում (xakum)	խակերում (xakerum)
	definite forms
nominative	խակը/խակն (xakə/xakn)	խակերը/խակերն (xakerə/xakern)
dative	խակին (xakin)	խակերին (xakerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	խակս (xaks)	խակերս (xakers)
dative	խակիս (xakis)	խակերիս (xakeris)
ablative	խակիցս (xakicʻs)	խակերիցս (xakericʻs)
instrumental	խակովս (xakovs)	խակերովս (xakerovs)
locative	խակումս (xakums)	խակերումս (xakerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	խակդ (xakd)	խակերդ (xakerd)
dative	խակիդ (xakid)	խակերիդ (xakerid)
ablative	խակիցդ (xakicʻd)	խակերիցդ (xakericʻd)
instrumental	խակովդ (xakovd)	խակերովդ (xakerovd)
locative	խակումդ (xakumd)	խակերումդ (xakerumd)

Descendants

• Kurdish:

  → Northern Kurdish: xag, xang

• → Turkish: hag, hak, ḫag

Adverb

խակ • (xak)

1. unsophisticatedly, simply

References

• Dankoff, Robert (1995) Armenian Loanwords in Turkish (Turcologica; 21), Wiesbaden: Harrassowitz Verlag, § 217, page 57

Old Armenian

Etymology

The origin is unknown. The Hellenizing sense is a semantic loan from Ancient Greek ὠμός (ōmós).

Adjective

խակ • (xak)

1. unripe
2. (figuratively, of a person) immature, inexperienced
3. (figuratively, Hellenizing School) savage, fierce, cruel, harsh

Declension

i-a-type

	singular		plural
nominative	խակ (xak)		խակք (xakkʻ)
genitive	խակի (xaki)		խակաց (xakacʻ)
dative	խակի (xaki)		խակաց (xakacʻ)
accusative	խակ (xak)		խակս (xaks)
ablative	խակէ (xakē)		խակաց (xakacʻ)
instrumental	խակաւ (xakaw)		խակաւք = խակօք (xakawkʻ = xakōkʻ)
locative	խակի (xaki)		խակս (xaks)

Derived terms

• անխակ (anxak)
• խակաբարոյ (xakabaroy)
• խակագոյն (xakagoyn)
• խակագործ (xakagorc)
• խակագործութիւն (xakagorcutʻiwn)
• խակախորհութիւն (xakaxorhutʻiwn)
• խակակիթ (xakakitʻ)
• խակակութ (xakakutʻ)
• խակամիտ (xakamit)
• խակամտական (xakamtakan)
• խակամտութիւն (xakamtutʻiwn)
• խակասիրտ (xakasirt)
• խակութիւն (xakutʻiwn)
• մանկախակութիւն (mankaxakutʻiwn)
• պտղախակ (ptłaxak)

 

Descendants

• Armenian: խակ (xak)
  • Kurdish:

    → Northern Kurdish: xag, xang

  • → Turkish: hag, hak, ḫag

Further reading

• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “խակ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Džaukjan, G. B. (1967) Очерки по истории дописьменного периода армянского языка [An Outline of the History of the Pre-Literary Period of the Armenian Language]‎^[1] (in Russian), Yerevan: Academy Press, page 305, notes the supposed alternation with խաժ (xaž)
• Petrosean, Matatʻeay (1879) “խակ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy