կաղկանձել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian կաղկանձել (kałkanjel), infinitive of կաղկանձեմ (kałkanjem); see it for more.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

կաղկանձել (kaġkanjel)

  1. (of dogs) to yelp, to howl because of hunger or pain

Declension

[edit]

Conjugation

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative կաղկանձել (kaġkanjel)
dative կաղկանձելու (kaġkanjelu)
ablative կաղկանձելուց (kaġkanjelucʻ)
instrumental կաղկանձելով (kaġkanjelov)
locative կաղկանձելում (kaġkanjelum)
definite forms
nominative կաղկանձելը/կաղկանձելն (kaġkanjelə/kaġkanjeln)
dative կաղկանձելուն (kaġkanjelun)
1st person possessive forms (my)
nominative կաղկանձելս (kaġkanjels)
dative կաղկանձելուս (kaġkanjelus)
ablative կաղկանձելուցս (kaġkanjelucʻs)
instrumental կաղկանձելովս (kaġkanjelovs)
locative կաղկանձելումս (kaġkanjelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative կաղկանձելդ (kaġkanjeld)
dative կաղկանձելուդ (kaġkanjelud)
ablative կաղկանձելուցդ (kaġkanjelucʻd)
instrumental կաղկանձելովդ (kaġkanjelovd)
locative կաղկանձելումդ (kaġkanjelumd)

Old Armenian

[edit]

Verb

[edit]

կաղկանձել (kałkanjel)

  1. infinitive of կաղկանձեմ (kałkanjem)

Declension

[edit]