կանգնեցնել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

կանգնեցնել (kangnecʻnel)

  1. causative of կանգնել (kangnel)
    1. (transitive) to stop
    2. (transitive) to erect

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative կանգնեցնել (kangnecʻnel)
dative կանգնեցնելու (kangnecʻnelu)
ablative կանգնեցնելուց (kangnecʻnelucʻ)
instrumental կանգնեցնելով (kangnecʻnelov)
locative կանգնեցնելում (kangnecʻnelum)
definite forms
nominative կանգնեցնելը/կանգնեցնելն (kangnecʻnelə/kangnecʻneln)
dative կանգնեցնելուն (kangnecʻnelun)
1st person possessive forms (my)
nominative կանգնեցնելս (kangnecʻnels)
dative կանգնեցնելուս (kangnecʻnelus)
ablative կանգնեցնելուցս (kangnecʻnelucʻs)
instrumental կանգնեցնելովս (kangnecʻnelovs)
locative կանգնեցնելումս (kangnecʻnelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative կանգնեցնելդ (kangnecʻneld)
dative կանգնեցնելուդ (kangnecʻnelud)
ablative կանգնեցնելուցդ (kangnecʻnelucʻd)
instrumental կանգնեցնելովդ (kangnecʻnelovd)
locative կանգնեցնելումդ (kangnecʻnelumd)