մուրացիկ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian[edit]

Etymology[edit]

From Old Armenian մուրացիկ (muracʻik); see it for more.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

մուրացիկ (muracʻik)

  1. beggar, mendicant

Declension[edit]

Adjective[edit]

մուրացիկ (muracʻik)

  1. given to begging, mendicant
  2. begged, obtained by begging

Declension[edit]

Adverb[edit]

մուրացիկ (muracʻik)

  1. as a beggar

References[edit]

  • Aġayan, Ēduard (1976) “մուրացիկ”, in Ardi hayereni bacʻatrakan baṙaran [Explanatory Dictionary of Contemporary Armenian] (in Armenian), Yerevan: Hayastan

Old Armenian[edit]

Etymology[edit]

From մուրաց- (muracʻ-) +‎ -իկ (-ik).

Noun[edit]

մուրացիկ (muracʻik)

  1. beggar, mendicant, supplicator

Declension[edit]

Adjective[edit]

մուրացիկ (muracʻik)

  1. given to begging, mendicant
  2. begged, borrowed

Declension[edit]

Adverb[edit]

մուրացիկ (muracʻik)

  1. as a beggar
    մուրացիկ շրջելmuracʻik šrǰelto go begging, to mump

Descendants[edit]

  • Armenian: մուրացիկ (muracʻik)

References[edit]

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “մուրացիկ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “մուրացիկ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • J̌ahukyan, Geworg (1998) “-եցիկ”, in Hin hayereni verǰacancʻneri cagumə [The Origin of Old Armenian Suffixes] (Hayocʻ lezvi hamematakan kʻerakanutʻyan harcʻer; 2) (in Armenian), Yerevan: Anania Širakacʻi, pages 5–48