չարչարել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian չարչարեմ (čʻarčʻarem).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

չարչարել (čʻarčʻarel)

  1. (transitive) to torment, torture
    Synonym: տանջել (tanǰel)

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative չարչարել (čʻarčʻarel)
dative չարչարելու (čʻarčʻarelu)
ablative չարչարելուց (čʻarčʻarelucʻ)
instrumental չարչարելով (čʻarčʻarelov)
locative չարչարելում (čʻarčʻarelum)
definite forms
nominative չարչարելը/չարչարելն (čʻarčʻarelə/čʻarčʻareln)
dative չարչարելուն (čʻarčʻarelun)
1st person possessive forms (my)
nominative չարչարելս (čʻarčʻarels)
dative չարչարելուս (čʻarčʻarelus)
ablative չարչարելուցս (čʻarčʻarelucʻs)
instrumental չարչարելովս (čʻarčʻarelovs)
locative չարչարելումս (čʻarčʻarelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative չարչարելդ (čʻarčʻareld)
dative չարչարելուդ (čʻarčʻarelud)
ablative չարչարելուցդ (čʻarčʻarelucʻd)
instrumental չարչարելովդ (čʻarčʻarelovd)
locative չարչարելումդ (čʻarčʻarelumd)

Derived terms

[edit]