քոչել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From քոչ (kʻočʻ).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

քոչել (kʻočʻel)

  1. to roam from place to place; to be a nomad, to lead a nomad's life
  2. to migrate

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative քոչել (kʻočʻel)
dative քոչելու (kʻočʻelu)
ablative քոչելուց (kʻočʻelucʻ)
instrumental քոչելով (kʻočʻelov)
locative քոչելում (kʻočʻelum)
definite forms
nominative քոչելը/քոչելն (kʻočʻelə/kʻočʻeln)
dative քոչելուն (kʻočʻelun)
1st person possessive forms (my)
nominative քոչելս (kʻočʻels)
dative քոչելուս (kʻočʻelus)
ablative քոչելուցս (kʻočʻelucʻs)
instrumental քոչելովս (kʻočʻelovs)
locative քոչելումս (kʻočʻelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative քոչելդ (kʻočʻeld)
dative քոչելուդ (kʻočʻelud)
ablative քոչելուցդ (kʻočʻelucʻd)
instrumental քոչելովդ (kʻočʻelovd)
locative քոչելումդ (kʻočʻelumd)