اضافت
Jump to navigation
Jump to search
Ottoman Turkish[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Classical Persian اِضَافَت (izāfat), itself from Arabic إِضَافَة (ʔiḍāfa, “addition, apposition”).
Noun[edit]
اضافت • (izafet)
- (grammar) ezafe, a grammatical particle found in Ottoman Turkish and some Iranian languages which links two words together; this construct often corresponds to the English preposition "of".
Descendants[edit]
- Turkish: izafet
Further reading[edit]
- Çağbayır, Yaşar (2007) “izafet”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2280
- Devellioğlu, Ferit (1962) “izâfet”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 567
- Kélékian, Diran (1911) “اضافت”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 105
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “اضافت”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, column 262
- Redhouse, James W. (1890) “اضافت”, in A Turkish and English Lexicon[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 132
Urdu[edit]
Noun[edit]
اضافت • (izāfat) m
- (grammar) the Persian ezafe, a grammatical particle borrowed into Urdu that links words together. This construct often corresponds to the English preposition of.
Related terms[edit]
- اضافہ (izāfa)
Categories:
- Ottoman Turkish terms borrowed from Classical Persian
- Ottoman Turkish terms derived from Classical Persian
- Ottoman Turkish terms derived from Arabic
- Ottoman Turkish terms derived from the Arabic root ض ي ف
- Ottoman Turkish lemmas
- Ottoman Turkish nouns
- ota:Grammar
- Urdu lemmas
- Urdu nouns
- Urdu masculine nouns
- ur:Grammar