خلابة

Arabic

Root
خ ل ب (ḵ-l-b)

Noun

خِلَابَة • (ḵilāba) f

1. verbal noun of خَلَبَ (ḵalaba, “to fascinate”) (form I)

Declension

Declension of noun خِلَابَة (ḵilāba)

Singular	singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	خِلَابَة ḵilāba	الْخِلَابَة al-ḵilāba	خِلَابَة ḵilābat
Nominative	خِلَابَةٌ ḵilābatun	الْخِلَابَةُ al-ḵilābatu	خِلَابَةُ ḵilābatu
Accusative	خِلَابَةً ḵilābatan	الْخِلَابَةَ al-ḵilābata	خِلَابَةَ ḵilābata
Genitive	خِلَابَةٍ ḵilābatin	الْخِلَابَةِ al-ḵilābati	خِلَابَةِ ḵilābati

Noun

خُلَابَة • (ḵulāba) f

1. (chemistry) chelate

Declension

Declension of noun خُلَابَة (ḵulāba)

Singular	singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	خُلَابَة ḵulāba	الْخُلَابَة al-ḵulāba	خُلَابَة ḵulābat
Nominative	خُلَابَةٌ ḵulābatun	الْخُلَابَةُ al-ḵulābatu	خُلَابَةُ ḵulābatu
Accusative	خُلَابَةً ḵulābatan	الْخُلَابَةَ al-ḵulābata	خُلَابَةَ ḵulābata
Genitive	خُلَابَةٍ ḵulābatin	الْخُلَابَةِ al-ḵulābati	خُلَابَةِ ḵulābati

Adjective

خَلَّابَة • (ḵallāba) f

1. feminine of خَلَّاب (ḵallāb, “amazing”)