ब्रह्म

See also: ब्राह्मि, ब्राह्मी, and ब्राह्म

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit ब्रह्मन् (bráhman).

Pronunciation

• (Delhi Hindi) IPA^(key): /bɾəɦ.mᵊ/, [bɾɛʱ.mᵊ]

Proper noun

ब्रह्म • (brahma) m

1. (Hinduism) Brahman (concept of Hinduism)

Declension

Declension of ब्रह्म (sg-only masc cons-stem)

	singular
direct	ब्रह्म brahma
oblique	ब्रह्म brahma
vocative	ब्रह्म brahma

Sanskrit

Alternative forms

Alternative scripts

• ব্ৰহ্ম (Assamese script)
• ᬩ᭄ᬭᬳ᭄ᬫ (Balinese script)
• ব্রহ্ম (Bengali script)
• 𑰤𑰿𑰨𑰮𑰿𑰦 (Bhaiksuki script)
• 𑀩𑁆𑀭𑀳𑁆𑀫 (Brahmi script)
• ဗြဟ္မ (Burmese script)
• બ્રહ્મ (Gujarati script)
• ਬ੍ਰਹ੍ਮ (Gurmukhi script)
• 𑌬𑍍𑌰𑌹𑍍𑌮 (Grantha script)
• ꦧꦿꦲ꧀ꦩ (Javanese script)
• 𑂥𑂹𑂩𑂯𑂹𑂧 (Kaithi script)
• ಬ್ರಹ್ಮ (Kannada script)
• ព្រហ្ម (Khmer script)
• ພ຺ຣຫ຺ມ (Lao script)
• ബ്രഹ്മ (Malayalam script)
• ᠪᡵᠠᡥᠮᠠ (Manchu script)
• 𑘤𑘿𑘨𑘮𑘿𑘦 (Modi script)
• ᠪᠷᠠᠾᠮᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑧄𑧠𑧈𑧎𑧠𑧆 (Nandinagari script)
• 𑐧𑑂𑐬𑐴𑑂𑐩 (Newa script)
• ବ୍ରହ୍ମ (Odia script)
• ꢨ꣄ꢬꢲ꣄ꢪ (Saurashtra script)
• 𑆧𑇀𑆫𑆲𑇀𑆩 (Sharada script)
• 𑖤𑖿𑖨𑖮𑖿𑖦 (Siddham script)
• බ්‍රහ‍්ම (Sinhalese script)
• 𑩲 𑪙𑩼𑪂 𑪙𑩴 (Soyombo script)
• 𑚠𑚶𑚤𑚩𑚶𑚢 (Takri script)
• ப்³ரஹ்ம (Tamil script)
• బ్రహ్మ (Telugu script)
• พฺรหฺม (Thai script)
• བྲ་ཧྨ (Tibetan script)
• 𑒥𑓂𑒩𑒯𑓂𑒧 (Tirhuta script)
• 𑨠𑩇𑨫𑨱𑩇𑨢 (Zanabazar Square script)

Etymology

See ब्रह्मन् (brahman).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /bɾɐɦ.mɐ/
• (Classical) IPA^(key): /ˈbɾɐɦ.mɐ/

Noun

ब्रह्म • (brahma) stem, m

1. priest

Declension

Masculine a-stem declension of ब्रह्म (brahma)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	ब्रह्मः brahmaḥ	ब्रह्मौ / ब्रह्मा¹ brahmau / brahmā¹	ब्रह्माः / ब्रह्मासः¹ brahmāḥ / brahmāsaḥ¹
Vocative	ब्रह्म brahma	ब्रह्मौ / ब्रह्मा¹ brahmau / brahmā¹	ब्रह्माः / ब्रह्मासः¹ brahmāḥ / brahmāsaḥ¹
Accusative	ब्रह्मम् brahmam	ब्रह्मौ / ब्रह्मा¹ brahmau / brahmā¹	ब्रह्मान् brahmān
Instrumental	ब्रह्मेण brahmeṇa	ब्रह्माभ्याम् brahmābhyām	ब्रह्मैः / ब्रह्मेभिः¹ brahmaiḥ / brahmebhiḥ¹
Dative	ब्रह्माय brahmāya	ब्रह्माभ्याम् brahmābhyām	ब्रह्मेभ्यः brahmebhyaḥ
Ablative	ब्रह्मात् brahmāt	ब्रह्माभ्याम् brahmābhyām	ब्रह्मेभ्यः brahmebhyaḥ
Genitive	ब्रह्मस्य brahmasya	ब्रह्मयोः brahmayoḥ	ब्रह्माणाम् brahmāṇām
Locative	ब्रह्मे brahme	ब्रह्मयोः brahmayoḥ	ब्रह्मेषु brahmeṣu
Notes	¹Vedic

Proper noun

ब्रह्म • (brahma) stem, n

1. Brahman, the all-spirit

Declension

Neuter a-stem declension of ब्रह्म (brahma)
	Singular
Nominative	ब्रह्मम् brahmam
Vocative	ब्रह्म brahma
Accusative	ब्रह्मम् brahmam
Instrumental	ब्रह्मेण brahmeṇa
Dative	ब्रह्माय brahmāya
Ablative	ब्रह्मात् brahmāt
Genitive	ब्रह्मस्य brahmasya
Locative	ब्रह्मे brahme

Proper noun

ब्रह्म • (brahma) n

1. nominative singular of ब्रह्मन् (brahman)
2. vocative singular of ब्रह्मन् (brahman)
3. accusative singular of ब्रह्मन् (brahman)

References

• Monier Williams (1899) “ब्रह्म”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0738.