ਜਾਨ
Jump to navigation
Jump to search
Punjabi[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Classical Persian جان (jān). Compare Hindi जान (jān).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
ਜਾਨ • (jān) f (Shahmukhi spelling جان)
- life, soul
- spirit
- consciousness, mind
- energy, vigour, essence
- (figurative) object of passionate love
- ਮੇਰੀ ਜਾਨ! ― merī jān! ― My love! (literally, “My life!”)
Declension[edit]
| Declension of ਜਾਨ | ||
|---|---|---|
| dir. sg. | ਜਾਨ (jān) | |
| dir. pl. | ਜਾਨਾਂ (jānā̃) | |
| singular | plural | |
| direct | ਜਾਨ (jān) | ਜਾਨਾਂ (jānā̃) |
| oblique | ਜਾਨ (jān) | ਜਾਨਾਂ (jānā̃) |
| vocative | ਜਾਨੇ (jāne) | ਜਾਨੋ (jāno) |
| ablative | ਜਾਨੋਂ (jānõ) | — |
| locative | ਜਾਨੇ (jāne) | ਜਾਨੀਂ (jānī̃) |
| instrumental | ਜਾਨੇ (jāne) | ਜਾਨੀਂ (jānī̃) |
Related terms[edit]
- ਬੇਜਾਨ (bejān, “lifeless”, adjective)