இராச்சியம்

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit राज्य (rājya).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɪɾaːt͡ɕːɪjɐm/

Noun

இராச்சியம் • (irācciyam)

1. kingdom, state, realm
2. world

   Synonym: உலகு (ulaku)

3. (Christianity) rule, reign

   Synonym: ஆளுகை (āḷukai)

Declension

m-stem declension of இராச்சியம் (irācciyam)
	Singular	Plural
Nominative	இராச்சியம் irācciyam	இராச்சியங்கள் irācciyaṅkaḷ
Vocative	இராச்சியமே irācciyamē	இராச்சியங்களே irācciyaṅkaḷē
Accusative	இராச்சியத்தை irācciyattai	இராச்சியங்களை irācciyaṅkaḷai
Dative	இராச்சியத்துக்கு irācciyattukku	இராச்சியங்களுக்கு irācciyaṅkaḷukku
Genitive	இராச்சியத்துடைய irācciyattuṭaiya	இராச்சியங்களுடைய irācciyaṅkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	இராச்சியம் irācciyam	இராச்சியங்கள் irācciyaṅkaḷ
Vocative	இராச்சியமே irācciyamē	இராச்சியங்களே irācciyaṅkaḷē
Accusative	இராச்சியத்தை irācciyattai	இராச்சியங்களை irācciyaṅkaḷai
Dative	இராச்சியத்துக்கு irācciyattukku	இராச்சியங்களுக்கு irācciyaṅkaḷukku
Benefactive	இராச்சியத்துக்காக irācciyattukkāka	இராச்சியங்களுக்காக irācciyaṅkaḷukkāka
Genitive 1	இராச்சியத்துடைய irācciyattuṭaiya	இராச்சியங்களுடைய irācciyaṅkaḷuṭaiya
Genitive 2	இராச்சியத்தின் irācciyattiṉ	இராச்சியங்களின் irācciyaṅkaḷiṉ
Locative 1	இராச்சியத்தில் irācciyattil	இராச்சியங்களில் irācciyaṅkaḷil
Locative 2	இராச்சியத்திடம் irācciyattiṭam	இராச்சியங்களிடம் irācciyaṅkaḷiṭam
Sociative 1	இராச்சியத்தோடு irācciyattōṭu	இராச்சியங்களோடு irācciyaṅkaḷōṭu
Sociative 2	இராச்சியத்துடன் irācciyattuṭaṉ	இராச்சியங்களுடன் irācciyaṅkaḷuṭaṉ
Instrumental	இராச்சியத்தால் irācciyattāl	இராச்சியங்களால் irācciyaṅkaḷāl
Ablative	இராச்சியத்திலிருந்து irācciyattiliruntu	இராச்சியங்களிலிருந்து irācciyaṅkaḷiliruntu

Derived terms

• ஐக்கிய இராச்சியம் (aikkiya irācciyam)

 

References

• University of Madras (1924–1936) “இராச்சியம்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press