พระราชสมภารเจ้า
Jump to navigation
Jump to search
Thai[edit]
Etymology[edit]
พระ (prá) + ราช (râat) + สมภาร (sǒm-paan) + เจ้า (jâao).
Pronunciation[edit]
| Orthographic | พระราชสมภารเจ้า b r a r ā d͡ʑ s m bʰ ā r e t͡ɕ ˆ ā | |
| Phonemic | พฺระ-ราด-ชะ-สม-พา-ระ-จ้าว b ̥ r a – r ā ɗ – d͡ʑ a – s m – b ā – r a – t͡ɕ ˆ ā w | |
| Romanization | Paiboon | prá-râat-chá-sǒm-paa-rá-jâao |
| Royal Institute | phra-rat-cha-som-pha-ra-chao | |
| (standard) IPA(key) | /pʰra˦˥.raːt̚˥˩.t͡ɕʰa˦˥.som˩˩˦.pʰaː˧.ra˦˥.t͡ɕaːw˥˩/(R) | |
Pronoun[edit]
พระราชสมภารเจ้า • (prá-râat-chá-sǒm-paa-rá-jâao)
- Second-person pronoun used by priests when addressing kings or queens.