ἀναλύω

Ancient Greek

Alternative forms

• ἀλλύω (allúō) — Epic

Etymology

From ἀνα- (ana-, “thoroughly”) +‎ λύω (lúō, “loosen”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.na.lý.ɔː/ → /a.naˈly.o/ → /a.naˈli.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.na.lý.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.naˈly.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.naˈly.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.naˈly.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.naˈli.o/

Verb

ἀναλύω • (analúō)

1. to cause to wander, unsettle
2. to unloose, undo, set free

   (medicine) relax

3. to undo (in various senses)

   to unloose

   (medicine) to unwind a cocoon

   (astrololy) to nullify of planetary influence

   to dissolve matter into its elements

   to resolve into its elements, investigate analytically

   (philosophy) in the Logic of Aristoteles; to reduce a syllogism

4. to reduce
5. (grammar) to resolve
6. to do away with, cancel, cancel faults
7. to suspend
8. to solve the problem of a thing
9. to release from a spell
10. to relieve
11. (nautical) to loose from moorings, weigh anchor, depart, go away,
12. (figurative) to die

Conjugation

   Present: ἀναλῡ́ω, ἀναλῡ́ομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀναλῡ́ω	ἀναλῡ́εις	ἀναλῡ́ει	ἀναλῡ́ετον	ἀναλῡ́ετον	ἀναλῡ́ομεν	ἀναλῡ́ετε	ἀναλῡ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀναλῡ́ω	ἀναλῡ́ῃς	ἀναλῡ́ῃ	ἀναλῡ́ητον	ἀναλῡ́ητον	ἀναλῡ́ωμεν	ἀναλῡ́ητε	ἀναλῡ́ωσῐ(ν)
	optative	ἀναλῡ́οιμῐ	ἀναλῡ́οις	ἀναλῡ́οι	ἀναλῡ́οιτον	ἀναλῡοίτην	ἀναλῡ́οιμεν	ἀναλῡ́οιτε	ἀναλῡ́οιεν
	imperative		ἀνάλῡε	ἀναλῡέτω	ἀναλῡ́ετον	ἀναλῡέτων		ἀναλῡ́ετε	ἀναλῡόντων
middle/ passive	indicative	ἀναλῡ́ομαι	ἀναλῡ́ῃ, ἀναλῡ́ει	ἀναλῡ́εται	ἀναλῡ́εσθον	ἀναλῡ́εσθον	ἀναλῡόμεθᾰ	ἀναλῡ́εσθε	ἀναλῡ́ονται
	subjunctive	ἀναλῡ́ωμαι	ἀναλῡ́ῃ	ἀναλῡ́ηται	ἀναλῡ́ησθον	ἀναλῡ́ησθον	ἀναλῡώμεθᾰ	ἀναλῡ́ησθε	ἀναλῡ́ωνται
	optative	ἀναλῡοίμην	ἀναλῡ́οιο	ἀναλῡ́οιτο	ἀναλῡ́οισθον	ἀναλῡοίσθην	ἀναλῡοίμεθᾰ	ἀναλῡ́οισθε	ἀναλῡ́οιντο
	imperative		ἀναλῡ́ου	ἀναλῡέσθω	ἀναλῡ́εσθον	ἀναλῡέσθων		ἀναλῡ́εσθε	ἀναλῡέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀναλῡ́ειν				ἀναλῡ́εσθαι
participle	m	ἀναλῡ́ων				ἀναλῡόμενος
	f	ἀναλῡ́ουσᾰ				ἀναλῡομένη
	n	ἀναλῦον				ἀναλῡόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀνἔλῡον, ἀνἐλῡόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνἔλῡον	ἀνἔλῡες	ἀνἔλῡε(ν)	ἀνἐλῡ́ετον	ἀνἐλῡέτην	ἀνἐλῡ́ομεν	ἀνἐλῡ́ετε	ἀνἔλῡον
middle/ passive	indicative	ἀνἐλῡόμην	ἀνἐλῡ́ου	ἀνἐλῡ́ετο	ἀνἐλῡ́εσθον	ἀνἐλῡέσθην	ἀνἐλῡόμεθᾰ	ἀνἐλῡ́εσθε	ἀνἐλῡ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀναλῡ́σω, ἀναλῡ́σομαι, ἀναλῠθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀναλῡ́σω	ἀναλῡ́σεις	ἀναλῡ́σει	ἀναλῡ́σετον	ἀναλῡ́σετον	ἀναλῡ́σομεν	ἀναλῡ́σετε	ἀναλῡ́σουσῐ(ν)
	optative	ἀναλῡ́σοιμῐ	ἀναλῡ́σοις	ἀναλῡ́σοι	ἀναλῡ́σοιτον	ἀναλῡσοίτην	ἀναλῡ́σοιμεν	ἀναλῡ́σοιτε	ἀναλῡ́σοιεν
middle	indicative	ἀναλῡ́σομαι	ἀναλῡ́σῃ, ἀναλῡ́σει	ἀναλῡ́σεται	ἀναλῡ́σεσθον	ἀναλῡ́σεσθον	ἀναλῡσόμεθᾰ	ἀναλῡ́σεσθε	ἀναλῡ́σονται
	optative	ἀναλῡσοίμην	ἀναλῡ́σοιο	ἀναλῡ́σοιτο	ἀναλῡ́σοισθον	ἀναλῡσοίσθην	ἀναλῡσοίμεθᾰ	ἀναλῡ́σοισθε	ἀναλῡ́σοιντο
passive	indicative	ἀναλῠθήσομαι	ἀναλῠθήσῃ	ἀναλῠθήσεται	ἀναλῠθήσεσθον	ἀναλῠθήσεσθον	ἀναλῠθησόμεθᾰ	ἀναλῠθήσεσθε	ἀναλῠθήσονται
	optative	ἀναλῠθησοίμην	ἀναλῠθήσοιο	ἀναλῠθήσοιτο	ἀναλῠθήσοισθον	ἀναλῠθησοίσθην	ἀναλῠθησοίμεθᾰ	ἀναλῠθήσοισθε	ἀναλῠθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀναλῡ́σειν			ἀναλῡ́σεσθαι		ἀναλῠθήσεσθαι
participle	m	ἀναλῡ́σων			ἀναλῡσόμενος		ἀναλῠθησόμενος
	f	ἀναλῡ́σουσᾰ			ἀναλῡσομένη		ἀναλῠθησομένη
	n	ἀναλῦσον			ἀναλῡσόμενον		ἀναλῠθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀνἔλῡσᾰ, ἀνἐλῡσᾰ́μην, ἀνἐλῠ́θην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνἔλῡσᾰ	ἀνἔλῡσᾰς	ἀνἔλῡσε(ν)	ἀνἐλῡ́σᾰτον	ἀνἐλῡσᾰ́την	ἀνἐλῡ́σᾰμεν	ἀνἐλῡ́σᾰτε	ἀνἔλῡσᾰν
	subjunctive	ἀναλῡ́σω	ἀναλῡ́σῃς	ἀναλῡ́σῃ	ἀναλῡ́σητον	ἀναλῡ́σητον	ἀναλῡ́σωμεν	ἀναλῡ́σητε	ἀναλῡ́σωσῐ(ν)
	optative	ἀναλῡ́σαιμῐ	ἀναλῡ́σειᾰς, ἀναλῡ́σαις	ἀναλῡ́σειε(ν), ἀναλῡ́σαι	ἀναλῡ́σαιτον	ἀναλῡσαίτην	ἀναλῡ́σαιμεν	ἀναλῡ́σαιτε	ἀναλῡ́σειᾰν, ἀναλῡ́σαιεν
	imperative		ἀνάλῡσον	ἀναλῡσᾰ́τω	ἀναλῡ́σᾰτον	ἀναλῡσᾰ́των		ἀναλῡ́σᾰτε	ἀναλῡσᾰ́ντων
middle	indicative	ἀνἐλῡσᾰ́μην	ἀνἐλῡ́σω	ἀνἐλῡ́σᾰτο	ἀνἐλῡ́σᾰσθον	ἀνἐλῡσᾰ́σθην	ἀνἐλῡσᾰ́μεθᾰ	ἀνἐλῡ́σᾰσθε	ἀνἐλῡ́σᾰντο
	subjunctive	ἀναλῡ́σωμαι	ἀναλῡ́σῃ	ἀναλῡ́σηται	ἀναλῡ́σησθον	ἀναλῡ́σησθον	ἀναλῡσώμεθᾰ	ἀναλῡ́σησθε	ἀναλῡ́σωνται
	optative	ἀναλῡσαίμην	ἀναλῡ́σαιο	ἀναλῡ́σαιτο	ἀναλῡ́σαισθον	ἀναλῡσαίσθην	ἀναλῡσαίμεθᾰ	ἀναλῡ́σαισθε	ἀναλῡ́σαιντο
	imperative		ἀνάλῡσαι	ἀναλῡσᾰ́σθω	ἀναλῡ́σᾰσθον	ἀναλῡσᾰ́σθων		ἀναλῡ́σᾰσθε	ἀναλῡσᾰ́σθων
passive	indicative	ἀνἐλῠ́θην	ἀνἐλῠ́θης	ἀνἐλῠ́θη	ἀνἐλῠ́θητον	ἀνἐλῠθήτην	ἀνἐλῠ́θημεν	ἀνἐλῠ́θητε	ἀνἐλῠ́θησᾰν
	subjunctive	ἀναλῠθῶ	ἀναλῠθῇς	ἀναλῠθῇ	ἀναλῠθῆτον	ἀναλῠθῆτον	ἀναλῠθῶμεν	ἀναλῠθῆτε	ἀναλῠθῶσῐ(ν)
	optative	ἀναλῠθείην	ἀναλῠθείης	ἀναλῠθείη	ἀναλῠθεῖτον, ἀναλῠθείητον	ἀναλῠθείτην, ἀναλῠθειήτην	ἀναλῠθεῖμεν, ἀναλῠθείημεν	ἀναλῠθεῖτε, ἀναλῠθείητε	ἀναλῠθεῖεν, ἀναλῠθείησᾰν
	imperative		ἀναλῠ́θητῐ	ἀναλῠθήτω	ἀναλῠ́θητον	ἀναλῠθήτων		ἀναλῠ́θητε	ἀναλῠθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀναλῦσαι			ἀναλῡ́σᾰσθαι		ἀναλῠθῆναι
participle	m	ἀναλῡ́σᾱς			ἀναλῡσᾰ́μενος		ἀναλῠθείς
	f	ἀναλῡ́σᾱσᾰ			ἀναλῡσᾰμένη		ἀναλῠθεῖσᾰ
	n	ἀναλῦσᾰν			ἀναλῡσᾰ́μενον		ἀναλῠθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἀναλέλῠκᾰ, ἀναλέλῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀναλέλῠκᾰ	ἀναλέλῠκᾰς	ἀναλέλῠκε(ν)	ἀναλελῠ́κᾰτον	ἀναλελῠ́κᾰτον	ἀναλελῠ́κᾰμεν	ἀναλελῠ́κᾰτε	ἀναλελῠ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀναλελῠ́κω	ἀναλελῠ́κῃς	ἀναλελῠ́κῃ	ἀναλελῠ́κητον	ἀναλελῠ́κητον	ἀναλελῠ́κωμεν	ἀναλελῠ́κητε	ἀναλελῠ́κωσῐ(ν)
	optative	ἀναλελῠ́κοιμῐ, ἀναλελῠκοίην	ἀναλελῠ́κοις, ἀναλελῠκοίης	ἀναλελῠ́κοι, ἀναλελῠκοίη	ἀναλελῠ́κοιτον	ἀναλελῠκοίτην	ἀναλελῠ́κοιμεν	ἀναλελῠ́κοιτε	ἀναλελῠ́κοιεν
	imperative		ἀναλέλῠκε	ἀναλελῠκέτω	ἀναλελῠ́κετον	ἀναλελῠκέτων		ἀναλελῠ́κετε	ἀναλελῠκόντων
middle/ passive	indicative	ἀναλέλῠμαι	ἀναλέλῠσαι	ἀναλέλῠται	ἀναλέλῠσθον	ἀναλέλῠσθον	ἀναλελῠ́μεθᾰ	ἀναλέλῠσθε	ἀναλέλῠνται
	subjunctive	ἀναλελῠμένος ὦ	ἀναλελῠμένος ᾖς	ἀναλελῠμένος ᾖ	ἀναλελῠμένω ἦτον	ἀναλελῠμένω ἦτον	ἀναλελῠμένοι ὦμεν	ἀναλελῠμένοι ἦτε	ἀναλελῠμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀναλελῠμένος εἴην	ἀναλελῠμένος εἴης	ἀναλελῠμένος εἴη	ἀναλελῠμένω εἴητον/εἶτον	ἀναλελῠμένω εἰήτην/εἴτην	ἀναλελῠμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἀναλελῠμένοι εἴητε/εἶτε	ἀναλελῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἀναλέλῠσο	ἀναλελῠ́σθω	ἀναλέλῠσθον	ἀναλελῠ́σθων		ἀναλέλῠσθε	ἀναλελῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀναλελῠκέναι				ἀναλελῠ́σθαι
participle	m	ἀναλελῠκώς				ἀναλελῠμένος
	f	ἀναλελῠκυῖᾰ				ἀναλελῠμένη
	n	ἀναλελῠκός				ἀναλελῠμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἀνἐλελῠ́κειν, ἀνἐλελῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνἐλελῠ́κειν, ἀνἐλελῠ́κη	ἀνἐλελῠ́κεις, ἀνἐλελῠ́κης	ἀνἐλελῠ́κει(ν)	ἀνἐλελῠ́κετον	ἀνἐλελῠκέτην	ἀνἐλελῠ́κεμεν	ἀνἐλελῠ́κετε	ἀνἐλελῠ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἀνἐλελῠ́μην	ἀνἐλέλῠσο	ἀνἐλέλῠτο	ἀνἐλέλῠσθον	ἀνἐλελῠ́σθην	ἀνἐλελῠ́μεθᾰ	ἀνἐλέλῠσθε	ἀνἐλέλῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future perfect: ἀναλελῡ́σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἀναλελῡ́σομαι	ἀναλελῡ́σῃ, ἀναλελῡ́σει	ἀναλελῡ́σεται	ἀναλελῡ́σεσθον	ἀναλελῡ́σεσθον	ἀναλελῡσόμεθᾰ	ἀναλελῡ́σεσθε	ἀναλελῡ́σονται
	optative	ἀναλελῡσοίμην	ἀναλελῡ́σοιο	ἀναλελῡ́σοιτο	ἀναλελῡ́σοισθον	ἀναλελῡσοίσθην	ἀναλελῡσοίμεθᾰ	ἀναλελῡ́σοισθε	ἀναλελῡ́σοιντο
						middle/passive
infinitive						ἀναλελῡ́σεσθαι
participle	m					ἀναλελῡσόμενος
	f					ἀναλελῡσομένη
	n					ἀναλελῡσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀνάλυμα (análuma)
• ἀνάλυσις (análusis)
• ἀναλυτέος (analutéos)
• ἀναλυτήρ (analutḗr)
• ἀναλύτης (analútēs)
• Ἀναλυτικά (Analutiká)
• ἀναλυτικός (analutikós)
• ἀναλυτικῶς (analutikôs)
• ἀνάλυτος (análutos)
• ἀναλυτρόω (analutróō)