Mardin

Turkish

Mardin ili

Mardin'in ilçeleri

Etymology

From Ottoman Turkish ماردین (Mardin), from Arabic مَارْدِين (mārdīn), from Classical Syriac ܡܪܕܝܢ (mardīn, merdīn)

Pronunciation

• IPA^(key): [mɑɾ.din]

• (file)

• Hyphenation: Mar‧din

Proper noun

Mardin

1. Mardin (a province of Turkey)
2. Mardin (a city in Mardin, Turkey)

Declension

    declension of Mardin

	singular	plural
nominative	Mardin	Mardinler / Mardin'ler
accusative	Mardin'i	Mardinleri / Mardin'leri
dative	Mardin'e	Mardinlere / Mardin'lere
locative	Mardin'de	Mardinlerde / Mardin'lerde
ablative	Mardin'den	Mardinlerden / Mardin'lerden
genitive	Mardin'in	Mardinlerin / Mardin'lerin

    possessive of Mardin

	singular	plural
benim (my)	Mardin'im	Mardinlerim / Mardin'lerim
senin (your)	Mardin'in	Mardinlerin / Mardin'lerin
onun (his/her/its)	Mardin'i	Mardinleri / Mardin'leri
bizim (our)	Mardin'imiz	Mardinlerimiz / Mardin'lerimiz
sizin (your)	Mardin'iniz	Mardinleriniz / Mardin'leriniz
onların (their)	Mardin'i / Mardinleri / Mardin'leri	Mardinleri / Mardin'leri

Derived terms

• Mardinli

See also

• (provinces of Turkey) Adana, Adıyaman, Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Amasya, Ankara, Antalya, Ardahan, Artvin, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Gaziantep, Giresun, Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Iğdır, Isparta, İstanbul, İzmir, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kars, Kastamonu, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin, Muğla, Muş, Nevşehir, Niğde, Ordu, Osmaniye, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak ^{(Category: tr:Provinces of Turkey)}