Muğla

Turkish

Muğla ili

Muğla'nın ilçeleri

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish مغله (Muğla).

Pronunciation

• IPA^(key): [muː.ɫɑ]

• (file)

• Hyphenation: Muğ‧la

Proper noun

Muğla

1. A city, district, and province of Turkey.

Declension

    declension of Muğla

	singular	plural
nominative	Muğla	Muğlalar / Muğla'lar
accusative	Muğla'yı	Muğlaları / Muğla'ları
dative	Muğla'ya	Muğlalara / Muğla'lara
locative	Muğla'da	Muğlalarda / Muğla'larda
ablative	Muğla'dan	Muğlalardan / Muğla'lardan
genitive	Muğla'nın	Muğlaların / Muğla'ların

    possessive of Muğla

	singular	plural
benim (my)	Muğla'm	Muğlalarım / Muğla'larım
senin (your)	Muğla'n	Muğlaların / Muğla'ların
onun (his/her/its)	Muğla'sı	Muğlaları / Muğla'ları
bizim (our)	Muğla'mız	Muğlalarımız / Muğla'larımız
sizin (your)	Muğla'nız	Muğlalarınız / Muğla'larınız
onların (their)	Muğla'sı / Muğlaları / Muğla'ları	Muğlaları / Muğla'ları

Derived terms

• Muğlalı

See also

• (provinces of Turkey) Adana, Adıyaman, Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Amasya, Ankara, Antalya, Ardahan, Artvin, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Gaziantep, Giresun, Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Iğdır, Isparta, İstanbul, İzmir, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kars, Kastamonu, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin, Muğla, Muş, Nevşehir, Niğde, Ordu, Osmaniye, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak ^{(Category: tr:Provinces of Turkey)}