Bartın

English

Etymology

From Turkish Bartın from Ancient Greek Παρθένιος (Parthénios). Doublet of Parthenius.

Proper noun

Bartın

1. A province in northern Turkey
2. A city, the capital of the province of Bartın.
3. A river in northern Turkey that flows into the Black Sea.

Turkish

Bartın ili

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish بارطین (Bartın) derived from Ancient Greek Παρθένιος (Parthénios)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɑɾ.tɯn/

• (file)

Proper noun

Bartın

1. Bartın (a city, district, and province of Turkey).

Declension

    declension of Bartın

	singular	plural
nominative	Bartın	Bartınlar / Bartın'lar
accusative	Bartın'ı	Bartınları / Bartın'ları
dative	Bartın'a	Bartınlara / Bartın'lara
locative	Bartın'da	Bartınlarda / Bartın'larda
ablative	Bartın'dan	Bartınlardan / Bartın'lardan
genitive	Bartın'ın	Bartınların / Bartın'ların

    possessive of Bartın

	singular	plural
benim (my)	Bartın'ım	Bartınlarım / Bartın'larım
senin (your)	Bartın'ın	Bartınların / Bartın'ların
onun (his/her/its)	Bartın'ı	Bartınları / Bartın'ları
bizim (our)	Bartın'ımız	Bartınlarımız / Bartın'larımız
sizin (your)	Bartın'ınız	Bartınlarınız / Bartın'larınız
onların (their)	Bartın'ı / Bartınları / Bartın'ları	Bartınları / Bartın'ları

Derived terms

• Bartınlı

See also

• (provinces of Turkey) Adana, Adıyaman, Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Amasya, Ankara, Antalya, Ardahan, Artvin, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Gaziantep, Giresun, Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Iğdır, Isparta, İstanbul, İzmir, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kars, Kastamonu, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin, Muğla, Muş, Nevşehir, Niğde, Ordu, Osmaniye, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak ^{(Category: tr:Provinces of Turkey)}