adjunctivus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From adiungō (“to join”) + -īvus.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ad.i̯uːnkˈtiː.u̯us/, [äd̪i̯uːŋkˈt̪iːu̯ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ad.junkˈti.vus/, [äd̪juŋkˈt̪iːvus]
Adjective
[edit]adjūnctīvus (feminine adjūnctīva, neuter adjūnctīvum); first/second-declension adjective
- Alternative form of adiūnctivus
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | adjūnctīvus | adjūnctīva | adjūnctīvum | adjūnctīvī | adjūnctīvae | adjūnctīva | |
Genitive | adjūnctīvī | adjūnctīvae | adjūnctīvī | adjūnctīvōrum | adjūnctīvārum | adjūnctīvōrum | |
Dative | adjūnctīvō | adjūnctīvō | adjūnctīvīs | ||||
Accusative | adjūnctīvum | adjūnctīvam | adjūnctīvum | adjūnctīvōs | adjūnctīvās | adjūnctīva | |
Ablative | adjūnctīvō | adjūnctīvā | adjūnctīvō | adjūnctīvīs | |||
Vocative | adjūnctīve | adjūnctīva | adjūnctīvum | adjūnctīvī | adjūnctīvae | adjūnctīva |
References
[edit]- “adjunctivus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- adjunctivus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.