akefaliczny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From a- +‎ Ancient Greek κέφαλος (képhalos) +‎ -iczny. First attested in 1859.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /a.kɛ.faˈlit͡ʂ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɨ
  • Syllabification: a‧ke‧fa‧licz‧ny

Adjective[edit]

akefaliczny (not comparable, no derived adverb)

  1. acephalous, acephalic (without a head)
    Synonym: bezgłowy
  2. acephalous (without a beginning)
  3. (prosody) acephalous, acephalic (deficient in the beginning)
    wiersz akefaliczny ― acephalous verse

Declension[edit]

Declension of akefaliczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative akefaliczny akefaliczna akefaliczne akefaliczni akefaliczne
genitive akefalicznego akefalicznej akefalicznego akefalicznych
dative akefalicznemu akefalicznej akefalicznemu akefalicznym
accusative akefalicznego akefaliczny akefaliczną akefaliczne akefalicznych akefaliczne
instrumental akefalicznym akefaliczną akefalicznym akefalicznymi
locative akefalicznym akefalicznej akefalicznym akefalicznych

References[edit]

  1. ^ Encyklopedyja powszechna. T. 1, (A-Aos).‎[1], 1859, page 262
  2. ^ akefaliczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=akefaliczny&oldid=78085567"