alaktalanság

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

alaktalan (formless, shapeless) +‎ -ság (-ness, noun-forming suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈɒlɒktɒlɒnʃaːɡ]
  • Hyphenation: alak‧ta‧lan‧ság

Noun[edit]

alaktalanság (plural alaktalanságok)

  1. formlessness, shapelessness, structurelessness

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative alaktalanság alaktalanságok
accusative alaktalanságot alaktalanságokat
dative alaktalanságnak alaktalanságoknak
instrumental alaktalansággal alaktalanságokkal
causal-final alaktalanságért alaktalanságokért
translative alaktalansággá alaktalanságokká
terminative alaktalanságig alaktalanságokig
essive-formal alaktalanságként alaktalanságokként
essive-modal
inessive alaktalanságban alaktalanságokban
superessive alaktalanságon alaktalanságokon
adessive alaktalanságnál alaktalanságoknál
illative alaktalanságba alaktalanságokba
sublative alaktalanságra alaktalanságokra
allative alaktalansághoz alaktalanságokhoz
elative alaktalanságból alaktalanságokból
delative alaktalanságról alaktalanságokról
ablative alaktalanságtól alaktalanságoktól
non-attributive
possessive - singular
alaktalanságé alaktalanságoké
non-attributive
possessive - plural
alaktalanságéi alaktalanságokéi
Possessive forms of alaktalanság
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. alaktalanságom alaktalanságaim
2nd person sing. alaktalanságod alaktalanságaid
3rd person sing. alaktalansága alaktalanságai
1st person plural alaktalanságunk alaktalanságaink
2nd person plural alaktalanságotok alaktalanságaitok
3rd person plural alaktalanságuk alaktalanságaik