autotematyczność

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From autotematyczny +‎ -ość. First attested in 1902.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /aw.tɔ.tɛ.maˈtɨt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨt͡ʂnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: au‧to‧te‧ma‧tycz‧ność

Noun[edit]

autotematyczność f

  1. (art, literature) the quality of being mise en abyme

Declension[edit]

Related terms[edit]

noun

References[edit]

  1. ^ Towarzystwo Literackie imienia Adama Mickiewicza, Instytut Badań Literackich (Polska Akademia Nauk) (1902) Pamiętnik literacki[1], volume 94, numbers 1-2, Zakład im. Ossolińskich, page 67:Jeśli natomiast uznaje się dwoistość tekstu Pałuby (występowanie w nim zarówno zdań fikcjonalnych, jak i zdań logicznych), autotematyczność w niej znika.
  2. ^ autotematyczność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]