biskup

See also: Biskup and bisküp

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈbɪskup]

Noun

biskup m anim

1. bishop (church official)

Declension

Declension of biskup (hard masculine animate)

	singular	plural
nominative	biskup	biskupové
genitive	biskupa	biskupů
dative	biskupovi, biskupu	biskupům
accusative	biskupa	biskupy
vocative	biskupe	biskupové
locative	biskupovi, biskupu	biskupech
instrumental	biskupem	biskupy

Derived terms

• Biskupice
• biskupství n

 

Further reading

• biskup in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• biskup in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989

Icelandic

Alternative forms

• byskup (obsolete)

Etymology

From Old Norse biskup, a borrowing from Old English bisċop, itself borrowed from Latin episcopus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɪskʏp/

Noun

biskup m (genitive singular biskups, nominative plural biskupar)

1. bishop (church official)

   Biskup Íslands.

   The bishop of Iceland.

2. (chess) bishop

Declension

declension of biskup

m-s1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	biskup	biskupinn	biskupar	biskuparnir
accusative	biskup	biskupinn	biskupa	biskupana
dative	biskupi	biskupinum	biskupum	biskupunum
genitive	biskups	biskupsins	biskupa	biskupanna

Derived terms

• enginn verður óbarinn biskup

Old Norse

Etymology

Borrowed from Old English biscop, itself a borrowing from Latin episcopos, from Ancient Greek ἐπίσκοπος (epískopos, “overseer”).

Noun

biskup m

1. a bishop
2. the Jewish high priest

Declension

  Declension of biskup (strong a-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	biskup	biskupinn	biskupar	biskuparnir
accusative	biskup	biskupinn	biskupa	biskupana
dative	biskupi	biskupinum	biskupum	biskupunum
genitive	biskups	biskupsins	biskupa	biskupanna

Unlike other strong masculine a-stem nouns, biskup lacks the nominative -r.

Derived terms

• biskupa (“to confirm”)
• biskupafundr m (“synod of bishops”)
• biskupamót n (“synod of bishops”)
• biskupan f (“confirmation”)
• biskupaþing n (“council of biships”)
• biskupdómr m (“episcopate, bishopric”)
• biskupliga (“episcopally”)
• biskupligr (“episcopal”)
• biskupsbúningr m (“bishop's robes”)
• biskupsbúr n (“bishop's larder”)
• biskupsdómr m (“episcopate, bishopric”)
• biskupsdóttir f (“bishop's daughter”)
• biskupsdœmi n (“bishopric”)
• biskupsefni n (“bishop-elect”)
• biskupsfrændi m (“relative of a bishop”)
• biskupsgarðr m (“bishop's manor”)
• biskupsgisting f (“bishop's apartments”)
• biskupsherbergi n pl (“bishop's apartments”)
• biskupskosning f (“election of a bishop”)
• biskupskør n (“election of a bishop”)
• biskupslauss (“without a bishop”)
• biskupsmark n (“the sign of a bishop”)
• biskupsmaðr m (“one in the service of a bishop”)
• biskupsmessa f (“a mass celebrated by a bishop”)
• biskupsmágr m (“brother-in-law of a bishop”)
• biskupsmítr n (“bishop's mitre”)
• biskupsnafn n (“title of a bishop”)
• biskupsríki n (“bishopríki, episcopal see”)
• biskupssekt f (“a fine to be paid to the bishop”)
• biskupsskattr m (“a duty to be paid to the bishop”)
• biskupsskrúði m (“bishop's robes”)
• biskupsskrúð n (“bishop's robes”)
• biskupssonr m (“son of a bishop”)
• biskupsstafr m (“bishop's staff, crosier”)
• biskupsstjórn f (“administration of a bishop”)
• biskupsstóll m (“episcopal seat, bishopric”)
• biskupssýsla f (“diocese”)
• biskupstign f (“dignity or rank of a bishop”)
• biskupstíund f (“the tithe to be paid to the bishop”)
• biskupsvatn n (“water consecrated by a bishop”)
• biskupsveldi n (“episcopal power”)
• biskupsvígsla f (“consecration of a bishop”)

 

Descendants

• Icelandic: biskup
• Faroese: biskupur
• Norwegian Bokmål: biskop, Norwegian Bokmål: bisp
• Norwegian Nynorsk: biskop, Norwegian Nynorsk: bisp
• Old Swedish: biskoper, biskuper
  • Swedish: biskop
  • → Finnish: piispa
• Danish: biskop

References

• “biskup”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish biskup. Doublet of episkop.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbis.kup/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -iskup
• Syllabification: bis‧kup
• Homophone: Biskup

Noun

biskup m pers (related adjective biskupi, abbreviation bp)

1. bishop (church official)

Declension

Declension of biskup

	singular	plural
nominative	biskup	biskupi/biskupy (deprecative)
genitive	biskupa	biskupów
dative	biskupowi	biskupom
accusative	biskupa	biskupów
instrumental	biskupem	biskupami
locative	biskupie	biskupach
vocative	biskupie	biskupi

Derived terms

adjective

• arcybiskupi

 

nouns

• arcybiskup
• arcybiskupstwo
• biskup Rzymu
• Biskupice
• Biskupice Melsztyńskie
• Biskupice Oławskie
• Biskupice Ołoboczne
• Biskupice Podgórne
• Biskupice Radłowskie
• Biskupice Zabaryczne
• Biskupiec
• biskupstwo
• biskupszczyzna
• Nowe Biskupice
• Stare Biskupice

 

Collocations

Collocations

• błogosławiony biskupa ― blessed bishop
• święty biskup ― a holy bishop
• greckokatolicki biskup ― a Greek Catholic bishop
• katolicki biskup ― a Catholic bishop
• prawosławny biskup ― a Russian Orthodox bishop
• rzymskokatolicki biskup ― a Roman Catholic bishop
• były biskup ― an ex bishop
• nowy biskup ― a new bishop
• obecny biskup ― the current bishop
• ówczesny biskup ― the former/then bishop
• późniejszy biskup ― a later bishop
• przyszły biskup ― a future bishop
• emerytowany biskup ― a emeritus/retired bishop
• zmarły biskup ― a deceased bishop
• miejscowy biskup ― a local bishop
• nasz biskup ― our bishop
• polscy biskupi ― Polish bishops
• wybitni biskupi ― outstanding bishops
• biskup ewangelicki ― an evangelical bishop
• biskup pomocniczy ― an auxiliary bishop
• biskup tytularny ― a titular bishop
• biskup diecezjalny ― a diocesan bishop
• biskup ordynariusz ― bishop ordinary
• biskup sufragan ― suffragan bishop
• ksiądz biskup ― bishop
• biskup (jakiejś) diecezji ― a bishop from (some) diocese
• biskupi z (całej) Polski ― bishops from all of Poland
• biskupiz całego świata ― bishops from the whole world
• biskupi z kraju i z zagranicy ― bishops from Poland and abroad
• biskup z papieżem ― bishop with the Pope
• dekret biskupa ― a bishop’s decree
• polecenie biskupa ― a bishop’s recomendation
• słowa biskupa ― a bishop’s words
• wypowiedź biskupa ― a bishop’s statement
• wystąpienie biskupa ― a bishop’s lecture
• pomnik biskupa ― a monument of a bishop
• postać biskupa ― a bishop’s figure/form/character
• siedziba biskupa ― the seat of a bishop
• wizyta biskupa ― a visitation by a bishop
• życie biskupa ― a bishop’s life
• zdaniem biskupa ― in (a) bishop’s opinion
• pod przewodnictwem biskupa ― under the leadership of a bishop
• z polecenia biskupa ― on a bishop’s recommendation
• z udziałem biskupa ― with a bishop’s involvement
• za zgodą biskupa ― with a bishop’s approval
• na zaproszenie biskupów ― at bishops' invitation
• list (pasterski) biskupów ― bishops' pastoral letter
• konferencja biskupów ― a conference of bishops
• nauczanie biskupów ― bishops' teaching
• synod biskupów ― bishops' synod
• pismo/list do biskupa ― a letter to a bishop
• orędzie/przesłanie do biskupów ― a message to a bishop
• list od biskupa ― a letter from a bishop
• życzenia od biskupa ― wishes from a bishop
• spotkanie u biskupa ― a meeting with a bishop
• kandydat na biskupa ― a candidate for bishop
• nominacja na biskupa ― a nomination for bishop
• zamach na biskupa ― an attack/attempt/assault on a bishop
• konflikt z biskupem ― a conflict with a bishop
• polemika z biskupem ― controversy with a bishop
• spór z biskupem ― an argument with a bishop
• kontakty z biskupem ― contact with a bishop
• porozumienie z biskupem ― an agreement with a bishop
• rozmowa z biskupem ― a converstaion wtih a bishop
• spotkanie z biskupem ― a meeting with a bishop
• opłatek z biskupem ― a communion wafer with a bishop
• biskup celebrował mszę/nabożeństwo ― a bishop celebrated mass/service
• biskup koncelebrował mszę/nabożeństwo ― a bishop concelebrated mass/service
• biskup odprawił mszę/nabożeństwo ― a bishop led mass/service
• biskup sprawował mszę/nabożeństwo ― a bishop performed mass/service
• biskup konsekrował coś ― a bishop consecrated something
• biskup poświęcił coś ― a bishop blessed something
• biskup poprowadzi ― a bishop will guide
• biskup przewodniczył czemuś ― something was headed by bishop
• biskup dokonał czegoś ― a bishop carried something out
• biskup udziela czegoś ― a bishop shall prodive something
• biskup wygłosił coś ― a bishop preached something
• biskup zapowiada/zapowiedział coś ― a bishop is announcing/announced smoething
• biskupi uczestniczyli w czymś ― bishops attended something
• erygowany przez biskupa ― founded/erected by a bishop
• ufundowany przez biskupa ― funded by a bishop
• kierowany/skierowany przez biskupa ― led by a bishop
• podpisany przez biskupa ― signed by a bishop
• przeprowadzony przez biskupa ― carried out by a bishop
• zatwierdzony przez biskupa ― approved by a bishop
• mianowany przez biskupa ― appointed by a bishop
• wybrany przez biskupa ― chosen by a bishop
• wyświęcony przez biskupa ― ordained by a bishop
• dziękować biskupowi ― to thank a bishop
• mianować biskupa ― to appoint a bishop
• wybrać biskupa ― to choose a bishop
• zwracać się/zwrócić się do biskupa ― to turn to a bishop
• pisać/napisać do biskupów ― to write to a bishops
• skierowane do biskupów ― addressed to/intended for bishops
• otrzymać coś od biskupów ― to receive something from bishops
• konsekrować/wyświęcić kogoś na biskupa ― to consecreate someone a bishop
• konsekrowany/wyświęcony na biskupa ― consecreated a bishop
• spotykać/spotkać się z biskupami ― to meet with a bishops
• z rąk biskupa ― from the hands of a bishop
• na czele z biskupem ― led by a bishop

Descendants

• → Belarusian: бі́скуп (bískup)
• → Ukrainian: бі́скуп (bískup)
• → Vilamovian: bisküp

Further reading

• biskup in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• biskup in Polish dictionaries at PWN

Serbo-Croatian

Etymology

From Old Church Slavonic бискоупъ (biskupŭ), from Latin episcopus (“overseer”), from Ancient Greek ἐπίσκοπος (epískopos, “overseer”), from ἐπισκοπέω (episkopéō, “I watch over”), from ἐπί (epí, “over”) + σκοπέω (skopéō, “I examine”).

Pronunciation

• IPA^(key): /bîskup/
• Hyphenation: bi‧skup

Noun

bȉskup m (Cyrillic spelling би̏скуп)

1. bishop (church official)

Declension

Declension of biskup

	singular	plural
nominative	biskup	biskupi
genitive	biskupa	biskupa
dative	biskupu	biskupima
accusative	biskupa	biskupe
vocative	biskupe	biskupi
locative	biskupu	biskupima
instrumental	biskupom	biskupima

Slovak

Etymology

Derived from Latin episcopus (“overseer”), from Ancient Greek ἐπίσκοπος (epískopos, “overseer”), from ἐπισκοπέω (episkopéō, “I watch over”), from ἐπί (epí, “over”) + σκοπέω (skopéō, “I examine”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbiskup/

Noun

biskup m anim (genitive singular biskupa, nominative plural biskupi, genitive plural biskupov, declension pattern of chlap)

1. bishop (church official)

Declension

Declension of biskup

	singular	plural
nominative	biskup	biskupi
genitive	biskupa	biskupov
dative	biskupovi	biskupom
accusative	biskupa	biskupov
locative	biskupovi	biskupoch
instrumental	biskupom	biskupmi

Derived terms

• biskupský
• biskupstvo
• Biskupice
• Podunajské Biskupice

Further reading

• “biskup”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2024