blizenka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: blizenką

Polish[edit]

Etymology[edit]

From blizna +‎ -ka. First attested in 1806.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /bliˈzɛŋ.ka/
  • Rhymes: -ɛŋka
  • Syllabification: bli‧zen‧ka

Noun[edit]

blizenka f

  1. Diminutive of blizna

Declension[edit]

Related terms[edit]

adjectives
adverbs
noun
verbs

References[edit]

  1. ^ Jerzy Samuel Bandtkie (1806) Słownik dokładny języka polskiego i niemieckiego do podoręcznego używania dla Polaków i Niemców[1] (in Polish), page 28
  2. ^ blizenka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]