brúður

Faroese

Etymology

From Old Norse brúðr, from Proto-Germanic *brūdiz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɹʉuːwʊɹ/

Noun

brúður f (genitive singular brúðar or brúðrar, plural brúðrar)

1. bride
2. (kvæði) woman
3. genus in the rose family (Dryas)

Declension

Declension of brúður
f18	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	brúður	brúðurin	brúðrar	brúðrarnar
accusative	brúður	brúðrina	brúðrar	brúðrarnar
dative	brúður	brúðrini	brúðrum	brúðrunum
genitive	brúðar	brúðarinnar	brúðra	brúðranna

Declension of brúður
f17	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	brúður	brúðurin	brúðrar	brúðrarnar
accusative	brúður	brúðrina	brúðrar	brúðrarnar
dative	brúður	brúðrini	brúðrum	brúðrunum
genitive	brúðrar	brúðrarinnar	brúðra	brúðranna

Coordinate terms

• brúðgómur

Derived terms

• fjallabrúður

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpruːðʏr/

  Rhymes: -uːðʏr

Etymology 1

From Old Norse brúðr, from Proto-Germanic *brūdiz.

Noun

brúður f (genitive singular brúðar, nominative plural brúðir)

1. bride

   Coordinate term: brúðgumi

Declension

declension of brúður

f-s2	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	brúður	brúðurin	brúðir	brúðirnar
accusative	brúði	brúðina	brúðir	brúðirnar
dative	brúði	brúðinni	brúðum	brúðunum
genitive	brúðar	brúðarinnar	brúða	brúðanna

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

brúður f

1. inflection of brúða:
   1. indefinite nominative plural
   2. indefinite accusative plural