człowieczy

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *čьlověčьjь. By surface analysis, człowiek +‎ -y. First attested in the 14th century.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /t͡ʃʲɫɔvjɛt͡ʃʲɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /t͡ʃʲɫɔvjɛt͡ʃʲɨ/

Adjective[edit]

człowieczy (not comparable)

  1. (relational) human
    Synonyms: człeczy, człowiecki
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Latin-Polish-German Florian Psalter]‎[1], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 75, 10:
      Mislene czlowecze spowadacz se bødze tobe (cogitatio hominis confitebitur tibi)
      [Myślenie człowiecze spowiadać sie będzie tobie (cogitatio hominis confitebitur tibi)]
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Latin-Polish-German Florian Psalter]‎[2], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 59, 12:
      Day nam pomocz z zamøtka, bo proszne zbawene czlowecze (quia vana salus hominis)
      [Daj nam pomoc z zamętka, bo prozne zbawienie człowiecze (quia vana salus hominisa)]
    • 1922 [14th century], Jan Łoś, editor, Początki piśmiennictwa polskiego. (Przegląd zabytków językowych)[3], page 233:
      Bog rzekl: Syn czloweczi przy[szedł niemocne] oszdrowicz
      [Bog rzekł: Syn Człowieczy przy[szedł niemocne] ozdrowić]
    • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 21:
      Bąndzeli plynyenye rzeki oth wlostnego byegv przes oprawyenye czlowyeczee odwroczono (si fluxus fluminis a proprio meatu per reparationem hominis retrahatur)
      [Będzieli płynienie rzeki ot włostnego biegu przez oprawienie człowiecze odwrocono (si fluxus fluminis a proprio meatu per reparationem hominis retrahatur)]
    • 1887 [Fifteenth century], Lucjan Malinowski, editor, Modlitwy Wacława. Zabytek języka polskiego z wieku XV odkryty i skopjowany przez Aleksandra Przezdzieckiego wydał i objaśnił Lucyjan Malinowski[4], page 84b:
      Wszpomyonąl pan bog wszechmogaczy na rodzay czlowyeczy
      [Wspomionął Pan Bog wszechmogący na rodzaj człowieczy]
    • 1930 [Fifteenth century], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[5], section 1,4:
      Potem Adam poznal czyelestnye Gewø, swø zonø, gdisz to poczøla y urodzyla Kayma a rzekøcz: Mam od boga plod czlowyeczy (possedi hominem per deum)
      [Potem Adam poznał cielestnie Jewę swą żonę, j[d]iż to poczęła i urodziła Kaima a rzekąc: "Mam od Boga płod człowieczy" (possedi hominem per Deum)]
    • 1930 [Fifteenth century], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[6], 4, 6:
      Potem szø znydø w czyeleszenstwye syn[owie] boszy s szyostramy czlowyeczymy (postquam enim ingressi sunt filii dei ad filias hominum)
      [Potem się znidą w cielesieństwie syn[owie] boży z siostrami człowieczymi (postquam enim ingressi sunt filii dei ad filias hominum)]
    • 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski[7], page 54 arg:
      Ten ps[alm] powyada, yze Xpus bog przed wyekyem od czlowyeczego vczedlnyka przeradnego przedan yest
      [Ten ps[alm] powiada, iże Krystus Bog przed wiekiem od człowieczego uczedlnika przeradnego przedan jest]
  2. humane; fit for a person; honest; decent
    Synonym: człowieczeński
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Latin-Polish-German Florian Psalter]‎[8], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], page Ath 30:
      Bog gest... swirchowany czlowek, od dvsze rozvmne y czloweczego czala sącz (deus est... perfectus homo, ex anima rationali et humana carne subsistens)
      [Bog jest..., swirchowany człowiek od dusze rozumne i człowieczego ciała sąc (deus est... perfectus homo, ex anima rationali et humana carne subsistens)]

Related terms[edit]

adjectives
adverb
nouns

Descendants[edit]

  • Polish: człowieczy

References[edit]

Polish[edit]

Inherited from Old Polish człowieczy. By surface analysis, człowiek +‎ -y. First attested in the 14th century.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /t͡ʂwɔˈvjɛ.t͡ʂɨ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /t͡ʂɫɔˈvjɛ.t͡ʂɨ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂɨ
  • Syllabification: czło‧wie‧czy

Adjective[edit]

człowieczy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational, literary) human
    Synonym: ludzki

Declension[edit]

Related terms[edit]

adjectives
adverb
interjections
nouns
verbs

References[edit]

  1. ^ B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “człowieczy”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Further reading[edit]

  • człowieczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • człowieczy in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “człowieczy”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • CZŁOWIECZY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 28.02.2019
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “człowieczy”, in Słownik języka polskiego[9]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “człowieczy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[10]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “człowieczy”, in Słownik języka polskiego[11] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 393