czaić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čajiti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂa.it͡ɕ/

• Audio 1, czaić

  (file)

• Audio 2, czaić się

  (file)

• Rhymes: -ait͡ɕ
• Syllabification: cza‧ić

Verb

czaić impf (perfective sczaić)

1. (transitive, slang) to get; to understand

   Synonyms: jarzyć, kapować, kminić, kumać

   Teraz już chyba czaję. ― Now I think I get it.

Verb

czaić impf

1. (reflexive with się) to lurk, to lie in wait

   Synonyms: czatować, czyhać

   W lesie mogą czaić się drapieżniki. ― Carnivores might lurk in the forest.

2. (reflexive with się, colloquial) to hesitate, to waver

   Synonym: wahać się

   Po co się tak czaisz, przecież ona nie gryzie. ― Why are you hesitating so much, she doesn't bite.

Conjugation

Conjugation of czaić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		czaić
present tense	1st	czaję			czaimy
	2nd	czaisz			czaicie
	3rd	czai			czają
	impersonal	czai się
past tense	1st	czaiłem, -(e)m czaił	czaiłam, -(e)m czaiła	czaiłom, -(e)m czaiło	czailiśmy, -(e)śmy czaili	czaiłyśmy, -(e)śmy czaiły
	2nd	czaiłeś, -(e)ś czaił	czaiłaś, -(e)ś czaiła	czaiłoś, -(e)ś czaiło	czailiście, -(e)ście czaili	czaiłyście, -(e)ście czaiły
	3rd	czaił	czaiła	czaiło	czaili	czaiły
	impersonal	czajono
future tense	1st	będę czaił, będę czaić	będę czaiła, będę czaić	będę czaiło, będę czaić	będziemy czaili, będziemy czaić	będziemy czaiły, będziemy czaić
	2nd	będziesz czaił, będziesz czaić	będziesz czaiła, będziesz czaić	będziesz czaiło, będziesz czaić	będziecie czaili, będziecie czaić	będziecie czaiły, będziecie czaić
	3rd	będzie czaił, będzie czaić	będzie czaiła, będzie czaić	będzie czaiło, będzie czaić	będą czaili, będą czaić	będą czaiły, będą czaić
	impersonal	będzie czaić się
conditional	1st	czaiłbym, bym czaił	czaiłabym, bym czaiła	czaiłobym, bym czaiło	czailibyśmy, byśmy czaili	czaiłybyśmy, byśmy czaiły
	2nd	czaiłbyś, byś czaił	czaiłabyś, byś czaiła	czaiłobyś, byś czaiło	czailibyście, byście czaili	czaiłybyście, byście czaiły
	3rd	czaiłby, by czaił	czaiłaby, by czaiła	czaiłoby, by czaiło	czailiby, by czaili	czaiłyby, by czaiły
	impersonal	czajono by
imperative	1st	niech czaję			czajmy
	2nd	czaj			czajcie
	3rd	niech czai			niech czają
active adjectival participle		czający	czająca	czające	czający	czające
passive adjectival participle		czajony	czajona	czajone	czajeni	czajone
contemporary adverbial participle		czając
verbal noun		czajenie

Derived terms

verbs

• czaić bazę impf
• obczaić pf
• obczajać impf
• zaczaić pf
• zaczajać impf

 

Further reading

• czaić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czaić in Polish dictionaries at PWN