emotioneren

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from French émotionner. Equivalent to emotie +‎ -eren.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /eːmoː(t)sioːˈneːrə(n)/, /eːmoː(t)sjoːˈneːrə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: emo‧ti‧o‧ne‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb[edit]

emotioneren

  1. (intransitive) to become emotional

Inflection[edit]

Inflection of emotioneren (weak)
infinitive emotioneren
past singular emotioneerde
past participle geëmotioneerd
infinitive emotioneren
gerund emotioneren n
present tense past tense
1st person singular emotioneer emotioneerde
2nd person sing. (jij) emotioneert emotioneerde
2nd person sing. (u) emotioneert emotioneerde
2nd person sing. (gij) emotioneert emotioneerde
3rd person singular emotioneert emotioneerde
plural emotioneren emotioneerden
subjunctive sing.1 emotionere emotioneerde
subjunctive plur.1 emotioneren emotioneerden
imperative sing. emotioneer
imperative plur.1 emotioneert
participles emotionerend geëmotioneerd
1) Archaic.

Related terms[edit]