geeuwen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈɣeːu̯ə(n)/
  • audio (Belgium)(file)
  • audio (Netherlands)(file)
  • Rhymes: -eːu̯ən

Etymology 1[edit]

From Middle Dutch gewen, from Old Dutch *giwon, from Proto-Germanic *giwōną.

Verb[edit]

geeuwen

  1. (intransitive) to yawn
    Synonym: gapen
Conjugation[edit]
Inflection of geeuwen (weak)
infinitive geeuwen
past singular geeuwde
past participle gegeeuwd
infinitive geeuwen
gerund geeuwen n
present tense past tense
1st person singular geeuw geeuwde
2nd person sing. (jij) geeuwt geeuwde
2nd person sing. (u) geeuwt geeuwde
2nd person sing. (gij) geeuwt geeuwde
3rd person singular geeuwt geeuwde
plural geeuwen geeuwden
subjunctive sing.1 geeuwe geeuwde
subjunctive plur.1 geeuwen geeuwden
imperative sing. geeuw
imperative plur.1 geeuwt
participles geeuwend gegeeuwd
1) Archaic.
Derived terms[edit]

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun[edit]

geeuwen

  1. plural of geeuw
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=geeuwen&oldid=79003730"