illeték

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: illetek

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

illet +‎ -ék

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈilːɛteːk]
  • Hyphenation: il‧le‧ték
  • Rhymes: -eːk

Noun[edit]

illeték (plural illetékek)

  1. fee, tax, levy, duty, stamp duty

Declension[edit]

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative illeték illetékek
accusative illetéket illetékeket
dative illetéknek illetékeknek
instrumental illetékkel illetékekkel
causal-final illetékért illetékekért
translative illetékké illetékekké
terminative illetékig illetékekig
essive-formal illetékként illetékekként
essive-modal
inessive illetékben illetékekben
superessive illetéken illetékeken
adessive illetéknél illetékeknél
illative illetékbe illetékekbe
sublative illetékre illetékekre
allative illetékhez illetékekhez
elative illetékből illetékekből
delative illetékről illetékekről
ablative illetéktől illetékektől
non-attributive
possessive - singular
illetéké illetékeké
non-attributive
possessive - plural
illetékéi illetékekéi
Possessive forms of illeték
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. illetékem illetékeim
2nd person sing. illetéked illetékeid
3rd person sing. illetéke illetékei
1st person plural illetékünk illetékeink
2nd person plural illetéketek illetékeitek
3rd person plural illetékük illetékeik

Further reading[edit]

  • illeték in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN