inauxiliatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /i.nau̯k.si.liˈaː.tus/, [ɪnäu̯ks̠ɪlʲiˈäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /i.nau̯k.si.liˈa.tus/, [inäu̯ksiliˈäːt̪us]
Adjective
[edit]inauxiliātus (feminine inauxiliāta, neuter inauxiliātum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inauxiliātus | inauxiliāta | inauxiliātum | inauxiliātī | inauxiliātae | inauxiliāta | |
Genitive | inauxiliātī | inauxiliātae | inauxiliātī | inauxiliātōrum | inauxiliātārum | inauxiliātōrum | |
Dative | inauxiliātō | inauxiliātō | inauxiliātīs | ||||
Accusative | inauxiliātum | inauxiliātam | inauxiliātum | inauxiliātōs | inauxiliātās | inauxiliāta | |
Ablative | inauxiliātō | inauxiliātā | inauxiliātō | inauxiliātīs | |||
Vocative | inauxiliāte | inauxiliāta | inauxiliātum | inauxiliātī | inauxiliātae | inauxiliāta |
References
[edit]- “inauxiliatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inauxiliatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- inauxiliatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.