indelibatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
in- + dēlībātus (“diminished”)
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /in.deː.liːˈbaː.tus/, [ɪn̪d̪eːlʲiːˈbäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.de.liˈba.tus/, [in̪d̪eliˈbäːt̪us]
Adjective[edit]
indēlībātus (feminine indēlībāta, neuter indēlībātum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | indēlībātus | indēlībāta | indēlībātum | indēlībātī | indēlībātae | indēlībāta | |
Genitive | indēlībātī | indēlībātae | indēlībātī | indēlībātōrum | indēlībātārum | indēlībātōrum | |
Dative | indēlībātō | indēlībātō | indēlībātīs | ||||
Accusative | indēlībātum | indēlībātam | indēlībātum | indēlībātōs | indēlībātās | indēlībāta | |
Ablative | indēlībātō | indēlībātā | indēlībātō | indēlībātīs | |||
Vocative | indēlībāte | indēlībāta | indēlībātum | indēlībātī | indēlībātae | indēlībāta |
References[edit]
- “indelibatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “indelibatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers