indiscretus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

in- +‎ discrētus (separated)

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

indiscrētus (feminine indiscrēta, neuter indiscrētum, adverb indiscrētē or indiscrētim); first/second-declension adjective

  1. unseparated, undivided, closely connected
  2. indistinguishable, not capable of being told apart

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative indiscrētus indiscrēta indiscrētum indiscrētī indiscrētae indiscrēta
Genitive indiscrētī indiscrētae indiscrētī indiscrētōrum indiscrētārum indiscrētōrum
Dative indiscrētō indiscrētō indiscrētīs
Accusative indiscrētum indiscrētam indiscrētum indiscrētōs indiscrētās indiscrēta
Ablative indiscrētō indiscrētā indiscrētō indiscrētīs
Vocative indiscrēte indiscrēta indiscrētum indiscrētī indiscrētae indiscrēta

References[edit]

  • indiscretus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • indiscretus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers