insuetus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From in- +‎ suētus.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

īnsuētus (feminine īnsuēta, neuter īnsuētum); first/second-declension adjective

  1. unaccustomed to (+ genitive or dative or ad + accusative)
  2. inexperienced (in)
  3. unusual

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative īnsuētus īnsuēta īnsuētum īnsuētī īnsuētae īnsuēta
Genitive īnsuētī īnsuētae īnsuētī īnsuētōrum īnsuētārum īnsuētōrum
Dative īnsuētō īnsuētō īnsuētīs
Accusative īnsuētum īnsuētam īnsuētum īnsuētōs īnsuētās īnsuēta
Ablative īnsuētō īnsuētā īnsuētō īnsuētīs
Vocative īnsuēte īnsuēta īnsuētum īnsuētī īnsuētae īnsuēta

References[edit]