interiicio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

interiiciō (present infinitive interiicere, perfect active interiēcī, supine interiectum); third conjugation iō-variant

  1. Alternative form of intericiō

Conjugation[edit]

   Conjugation of interiiciō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present interiiciō interiicis interiicit interiicimus interiicitis interiiciunt
imperfect interiiciēbam interiiciēbās interiiciēbat interiiciēbāmus interiiciēbātis interiiciēbant
future interiiciam interiiciēs interiiciet interiiciēmus interiiciētis interiicient
perfect interiēcī interiēcistī interiēcit interiēcimus interiēcistis interiēcērunt,
interiēcēre
pluperfect interiēceram interiēcerās interiēcerat interiēcerāmus interiēcerātis interiēcerant
future perfect interiēcerō interiēceris interiēcerit interiēcerimus interiēceritis interiēcerint
passive present interiicior interiiceris,
interiicere
interiicitur interiicimur interiiciminī interiiciuntur
imperfect interiiciēbar interiiciēbāris,
interiiciēbāre
interiiciēbātur interiiciēbāmur interiiciēbāminī interiiciēbantur
future interiiciar interiiciēris,
interiiciēre
interiiciētur interiiciēmur interiiciēminī interiicientur
perfect interiectus + present active indicative of sum
pluperfect interiectus + imperfect active indicative of sum
future perfect interiectus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present interiiciam interiiciās interiiciat interiiciāmus interiiciātis interiiciant
imperfect interiicerem interiicerēs interiiceret interiicerēmus interiicerētis interiicerent
perfect interiēcerim interiēcerīs interiēcerit interiēcerīmus interiēcerītis interiēcerint
pluperfect interiēcissem interiēcissēs interiēcisset interiēcissēmus interiēcissētis interiēcissent
passive present interiiciar interiiciāris,
interiiciāre
interiiciātur interiiciāmur interiiciāminī interiiciantur
imperfect interiicerer interiicerēris,
interiicerēre
interiicerētur interiicerēmur interiicerēminī interiicerentur
perfect interiectus + present active subjunctive of sum
pluperfect interiectus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present interiice interiicite
future interiicitō interiicitō interiicitōte interiiciuntō
passive present interiicere interiiciminī
future interiicitor interiicitor interiiciuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives interiicere interiēcisse interiectūrum esse interiicī interiectum esse interiectum īrī
participles interiiciēns interiectūrus interiectus interiiciendus,
interiiciundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
interiiciendī interiiciendō interiiciendum interiiciendō interiectum interiectū