intimideren

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ɪn.ti.miˈdeː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

Verb

intimideren

1. to intimidate

Conjugation

Conjugation of intimideren (weak)
infinitive	intimideren
past singular	intimideerde
past participle	geïntimideerd
infinitive	intimideren
gerund	intimideren n
	present tense	past tense
1st person singular	intimideer	intimideerde
2nd person sing. (jij)	intimideert, intimideer2	intimideerde
2nd person sing. (u)	intimideert	intimideerde
2nd person sing. (gij)	intimideert	intimideerde
3rd person singular	intimideert	intimideerde
plural	intimideren	intimideerden
subjunctive sing.1	intimidere	intimideerde
subjunctive plur.1	intimideren	intimideerden
imperative sing.	intimideer
imperative plur.1	intimideert
participles	intimiderend	geïntimideerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Related terms

• intimidatie