kaivin
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
kaivin
- digger (any machine that digs)
Declension[edit]
Inflection of kaivin (Kotus type 33/kytkin, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kaivin | kaivimet | ||
genitive | kaivimen | kaivimien kaivinten | ||
partitive | kaivinta | kaivimia | ||
illative | kaivimeen | kaivimiin | ||
singular | plural | |||
nominative | kaivin | kaivimet | ||
accusative | nom. | kaivin | kaivimet | |
gen. | kaivimen | |||
genitive | kaivimen | kaivimien kaivinten | ||
partitive | kaivinta | kaivimia | ||
inessive | kaivimessa | kaivimissa | ||
elative | kaivimesta | kaivimista | ||
illative | kaivimeen | kaivimiin | ||
adessive | kaivimella | kaivimilla | ||
ablative | kaivimelta | kaivimilta | ||
allative | kaivimelle | kaivimille | ||
essive | kaivimena | kaivimina | ||
translative | kaivimeksi | kaivimiksi | ||
abessive | kaivimetta | kaivimitta | ||
instructive | — | kaivimin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms[edit]
compounds
Further reading[edit]
- “kaivin”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02