kupczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From kupiec +‎ -yć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈkup.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -upt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: kup‧czyć

Verb[edit]

kupczyć impf

  1. (intransitive, finance, obsolete) to trade (to engage in trade)
    Synonym: handlować
  2. (intransitive) to traffic (to deal or trade in something illegal) [+instrumental = in what]
    Synonym: frymarczyć
    • 2013 November 16, Eliza Olczyk, “Miller: Rządy z PiS są niemożliwe”, in Rzeczpospolita[1], archived from the original on 2022-04-10:
      To porównanie raczej dotyczyło poziomu zepsucia moralnego obu partii, gdzie jedni kupczą stanowiskami, a inni to nagrywają.
      This comparison instead applied to the level of moral decline of both parties, where one trafficks in offices and the other helps them with this.

Conjugation[edit]

Conjugation of kupczyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kupczyć
present tense 1st kupczę kupczymy
2nd kupczysz kupczycie
3rd kupczy kupczą
impersonal kupczy się
past tense 1st kupczyłem,
-(e)m kupczył
kupczyłam,
-(e)m kupczyła
kupczyłom,
-(e)m kupczyło
kupczyliśmy,
-(e)śmy kupczyli
kupczyłyśmy,
-(e)śmy kupczyły
2nd kupczyłeś,
-(e)ś kupczył
kupczyłaś,
-(e)ś kupczyła
kupczyłoś,
-(e)ś kupczyło
kupczyliście,
-(e)ście kupczyli
kupczyłyście,
-(e)ście kupczyły
3rd kupczył kupczyła kupczyło kupczyli kupczyły
impersonal kupczono
future tense 1st będę kupczył,
będę kupczyć
będę kupczyła,
będę kupczyć
będę kupczyło,
będę kupczyć
będziemy kupczyli,
będziemy kupczyć
będziemy kupczyły,
będziemy kupczyć
2nd będziesz kupczył,
będziesz kupczyć
będziesz kupczyła,
będziesz kupczyć
będziesz kupczyło,
będziesz kupczyć
będziecie kupczyli,
będziecie kupczyć
będziecie kupczyły,
będziecie kupczyć
3rd będzie kupczył,
będzie kupczyć
będzie kupczyła,
będzie kupczyć
będzie kupczyło,
będzie kupczyć
będą kupczyli,
będą kupczyć
będą kupczyły,
będą kupczyć
impersonal będzie kupczyć się
conditional 1st kupczyłbym,
bym kupczył
kupczyłabym,
bym kupczyła
kupczyłobym,
bym kupczyło
kupczylibyśmy,
byśmy kupczyli
kupczyłybyśmy,
byśmy kupczyły
2nd kupczyłbyś,
byś kupczył
kupczyłabyś,
byś kupczyła
kupczyłobyś,
byś kupczyło
kupczylibyście,
byście kupczyli
kupczyłybyście,
byście kupczyły
3rd kupczyłby,
by kupczył
kupczyłaby,
by kupczyła
kupczyłoby,
by kupczyło
kupczyliby,
by kupczyli
kupczyłyby,
by kupczyły
impersonal kupczono by
imperative 1st niech kupczę kupczmy
2nd kupcz kupczcie
3rd niech kupczy niech kupczą
active adjectival participle kupczący kupcząca kupczące kupczący kupczące
contemporary adverbial participle kupcząc
verbal noun kupczenie

Related terms[edit]

adjective
nouns

Further reading[edit]

  • kupczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kupczyć in Polish dictionaries at PWN