lectionarium

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From lēctiō (reading) +‎ -ārium.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

lēctiōnārium n (genitive lēctiōnāriī); second declension

  1. (Ecclesiastical Latin, Medieval Latin) lectionary
    • c. 825–828, Henry Ashworth, quoting Tatto, “The Liturgical Prayers Of St. Gregory The Great”, in Traditio, volume 15, published 1959, →JSTOR, page 110:
      Mittite mihi dē pergamēnō bonō ad ūnum lēctiōnārium perscrībendum et ad ūnum missālem Gregōriānum.
      Send me some good parchment for writing out one lectionary and for one Gregorian Missal.

Declension[edit]

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative lēctiōnārium lēctiōnāria
Genitive lēctiōnāriī lēctiōnāriōrum
Dative lēctiōnāriō lēctiōnāriīs
Accusative lēctiōnārium lēctiōnāria
Ablative lēctiōnāriō lēctiōnāriīs
Vocative lēctiōnārium lēctiōnāria