muscicolus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From muscus (“moss”) + colō (“to inhabit”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /muːsˈki.ko.lus/, [muːs̠ˈkɪkɔɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /muʃˈʃi.ko.lus/, [muʃˈʃiːkolus]
Adjective
[edit]mūscicolus (feminine mūscicola, neuter mūscicolum); first/second-declension adjective
Usage notes
[edit]- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mūscicolus | mūscicola | mūscicolum | mūscicolī | mūscicolae | mūscicola | |
Genitive | mūscicolī | mūscicolae | mūscicolī | mūscicolōrum | mūscicolārum | mūscicolōrum | |
Dative | mūscicolō | mūscicolō | mūscicolīs | ||||
Accusative | mūscicolum | mūscicolam | mūscicolum | mūscicolōs | mūscicolās | mūscicola | |
Ablative | mūscicolō | mūscicolā | mūscicolō | mūscicolīs | |||
Vocative | mūscicole | mūscicola | mūscicolum | mūscicolī | mūscicolae | mūscicola |