namotać

Polish

Etymology

From na- +‎ motać.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈmɔ.tat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔtat͡ɕ
• Syllabification: na‧mo‧tać

Verb

namotać pf (imperfective motać)

1. (transitive) to spool, to reel

Verb

namotać pf

1. (intransitive, colloquial) to scheme, to plot, to machinate

Conjugation

Conjugation of namotać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		namotać
future tense	1st	namotam			namotamy
	2nd	namotasz			namotacie
	3rd	namota			namotają
	impersonal	namota się
past tense	1st	namotałem, -(e)m namotał	namotałam, -(e)m namotała	namotałom, -(e)m namotało	namotaliśmy, -(e)śmy namotali	namotałyśmy, -(e)śmy namotały
	2nd	namotałeś, -(e)ś namotał	namotałaś, -(e)ś namotała	namotałoś, -(e)ś namotało	namotaliście, -(e)ście namotali	namotałyście, -(e)ście namotały
	3rd	namotał	namotała	namotało	namotali	namotały
	impersonal	namotano
conditional	1st	namotałbym, bym namotał	namotałabym, bym namotała	namotałobym, bym namotało	namotalibyśmy, byśmy namotali	namotałybyśmy, byśmy namotały
	2nd	namotałbyś, byś namotał	namotałabyś, byś namotała	namotałobyś, byś namotało	namotalibyście, byście namotali	namotałybyście, byście namotały
	3rd	namotałby, by namotał	namotałaby, by namotała	namotałoby, by namotało	namotaliby, by namotali	namotałyby, by namotały
	impersonal	namotano by
imperative	1st	niech namotam			namotajmy
	2nd	namotaj			namotajcie
	3rd	niech namota			niech namotają
passive adjectival participle		namotany	namotana	namotane	namotani	namotane
anterior adverbial participle		namotawszy
verbal noun		namotanie

Further reading

• namotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• namotać in Polish dictionaries at PWN