niejednokrotny

Polish

Etymology

From nie- +‎ jednokrotny. First attested in 1786.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɲɛ.jɛd.nɔkˈrɔt.nɨ/
• Rhymes: -ɔtnɨ
• Syllabification: nie‧jed‧nok‧rot‧ny

Adjective

niejednokrotny (not comparable, derived adverb niejednokrotnie)

1. occurring more than once; repeated; recurrent

   Synonym: wielokrotny

Declension

Declension of niejednokrotny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	niejednokrotny		niejednokrotna	niejednokrotne	niejednokrotni	niejednokrotne
genitive	niejednokrotnego		niejednokrotnej	niejednokrotnego	niejednokrotnych
dative	niejednokrotnemu		niejednokrotnej	niejednokrotnemu	niejednokrotnym
accusative	niejednokrotnego	niejednokrotny	niejednokrotną	niejednokrotne	niejednokrotnych	niejednokrotne
instrumental	niejednokrotnym		niejednokrotną	niejednokrotnym	niejednokrotnymi
locative	niejednokrotnym		niejednokrotnej	niejednokrotnym	niejednokrotnych

Further reading

• niejednokrotny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• niejednokrotny in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “niejednokrotny”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 286