obrońca

Polish

Etymology

From obronić +‎ -ca. Cognate with Ukrainian оборо́нець (oborónecʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔbˈrɔɲ.t͡sa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɲt͡sa
• Syllabification: ob‧roń‧ca

Noun

obrońca m pers (female equivalent obrończyni)

1. defender (someone who defends people or property; someone who seeks to repel an attack)
2. (law) defender (someone who represents a defendant)
3. (sports) defender

Declension

Declension of obrońca

	singular	plural
nominative	obrońca	obrońcy/obrońce (deprecative)
genitive	obrońcy	obrońców
dative	obrońcy	obrońcom
accusative	obrońcę	obrońców
instrumental	obrońcą	obrońcami
locative	obrońcy	obrońcach
vocative	obrońco	obrońcy

Further reading

• obrońca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obrońca in Polish dictionaries at PWN