onderdrukken

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Dutch onderdrucken. Equivalent to onder- (under-, sub-) +‎ drukken (press).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˌɔn.dərˈdrʏ.kə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: on‧der‧druk‧ken
  • Rhymes: -ʏkən

Verb

[edit]

onderdrukken

  1. to oppress
  2. to suppress
    De troepen onderdrukten het verzet in twee weken.(WP)
    The troops suppressed the resistance in two weeks.

Conjugation

[edit]
Conjugation of onderdrukken (weak, prefixed)
infinitive onderdrukken
past singular onderdrukte
past participle onderdrukt
infinitive onderdrukken
gerund onderdrukken n
present tense past tense
1st person singular onderdruk onderdrukte
2nd person sing. (jij) onderdrukt, onderdruk2 onderdrukte
2nd person sing. (u) onderdrukt onderdrukte
2nd person sing. (gij) onderdrukt onderdrukte
3rd person singular onderdrukt onderdrukte
plural onderdrukken onderdrukten
subjunctive sing.1 onderdrukke onderdrukte
subjunctive plur.1 onderdrukken onderdrukten
imperative sing. onderdruk
imperative plur.1 onderdrukt
participles onderdrukkend onderdrukt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

[edit]

Derived terms

[edit]
[edit]

Descendants

[edit]
  • Afrikaans: onderdruk